O Γιώργος Δοξάκης μίλησε στο Τhessgoal για το παρών και παρελθόν, ο παίκτης του αυτοκράτορα που κατέκτησε 13 τίτλους και πήγε σε 3 final four, και φυσικά τίμησε την χρώματα του Αρη
Ο Άρης κατέρριψε το ban, και κατάφερε και έκανε μεταγραφές οι παίκτες που ήρθαν, μπορούν να πάρουν τον Άρη στα χεριά τους?
Γ.Δ. Να πάρουν τον Άρη στα χέρια τους με ποια έννοια, αυτή τη στιγμή που μιλάμε 13 Νοεμβρίου η ομάδα βρίσκεται στην χειρότερη της θέση, και η προοπτική δείχνει ότι δεν αλλάζει, αλλά και δεν είναι οι παίκτες τέτοιας αξίας του λόγου αυτόν των καταστάσεων που είπες πριν που μπορούν να πάρουν την ομάδα στα χέρια τους.
Γ.Δ. Να πάρουν τον Άρη στα χέρια τους με ποια έννοια, αυτή τη στιγμή που μιλάμε 13 Νοεμβρίου η ομάδα βρίσκεται στην χειρότερη της θέση, και η προοπτική δείχνει ότι δεν αλλάζει, αλλά και δεν είναι οι παίκτες τέτοιας αξίας του λόγου αυτόν των καταστάσεων που είπες πριν που μπορούν να πάρουν την ομάδα στα χέρια τους.
Αυτή τη στιγμή που μιλάμε ο κύριος άξονας του Άρη είναι ο Λευτέρης Μποχωρίδης, ο Morris και οι Γιασικεβίτσιους, Ντραγκίσεβιτς.
Αν ήσασταν εσείς ο ισχυρός άντρας στην ΚΑΕ Άρης, τι θα κάνατε ώστε η ομάδα να ξανά βρει κάτι από την παλιά της λάμψη?
Γ.Δ. Το πρώτο πράγμα που θα έκανα αν είχα την τιμή να ηγούμαι αυτού του μεγάλου συλλόγου, θα ήταν να βγω και να πω αλήθειες.
Γιατί αυτή τη στιγμή υπάρχει ένα πέπλο γύρω από το ιδιοκτησιακό, δεν ξέρουμε τι συμβαίνει από το τμήμα του μπάσκετ άρα το πρώτο πράγμα που θα έκανα θα ήταν να μάθω να έχω γνώση το τι συμβαίνει και να βγω να πω αλήθεια στον κόσμο, για να ξέρουν ότι ο Άρης αυτός που βλέπουμε που βλέπουνε δεν είναι ο Άρης του παρελθόντος, και ότι είναι μία κατάσταση που θέλει πάρα πολλά πράγματα, όπως οργάνωση, βοήθεια από τον κόσμο, προσέγγιση σε ανθρώπους που έχουν φύγει από το χώρο και από το γήπεδο, για να μπορέσει να ξαναπατήσει στα πόδια του.
Γ.Δ. Το πρώτο πράγμα που θα έκανα αν είχα την τιμή να ηγούμαι αυτού του μεγάλου συλλόγου, θα ήταν να βγω και να πω αλήθειες.
Γιατί αυτή τη στιγμή υπάρχει ένα πέπλο γύρω από το ιδιοκτησιακό, δεν ξέρουμε τι συμβαίνει από το τμήμα του μπάσκετ άρα το πρώτο πράγμα που θα έκανα θα ήταν να μάθω να έχω γνώση το τι συμβαίνει και να βγω να πω αλήθεια στον κόσμο, για να ξέρουν ότι ο Άρης αυτός που βλέπουμε που βλέπουνε δεν είναι ο Άρης του παρελθόντος, και ότι είναι μία κατάσταση που θέλει πάρα πολλά πράγματα, όπως οργάνωση, βοήθεια από τον κόσμο, προσέγγιση σε ανθρώπους που έχουν φύγει από το χώρο και από το γήπεδο, για να μπορέσει να ξαναπατήσει στα πόδια του.
Ήσασταν πίσω από τους Νίκο Γκάλη και Παναγιώτη Γιαννάκη, αισθανθήκατε αδικημένος, που δεν είχατε το χρόνο που θα θέλατε?
Γ.Δ, Όπως είχαμε πει και σε μία κατευθείαν συζήτηση ο αδικημένος σαν τίτλος μπορεί και να χαρακτηρίσει οποιονδήποτε παίκτη που δεν παίζει το χρόνο που θέλει, τι σημαίνει αυτό, εγώ να παίζω 15 λεπτά 25 λεπτά ή 35 λεπτά, άρα θεωρώ ότι είμαι αδικημένος, αν θέλουμε να χωρίσουμε αυτόν τον τίτλο, από την άλλη πλευρά πιστεύω ότι ήταν ευλογία που βρεθήκαμε όλοι αυτοί σε εκείνη την χρονική στιγμή σε αυτήν την ομάδα.
Γ.Δ, Όπως είχαμε πει και σε μία κατευθείαν συζήτηση ο αδικημένος σαν τίτλος μπορεί και να χαρακτηρίσει οποιονδήποτε παίκτη που δεν παίζει το χρόνο που θέλει, τι σημαίνει αυτό, εγώ να παίζω 15 λεπτά 25 λεπτά ή 35 λεπτά, άρα θεωρώ ότι είμαι αδικημένος, αν θέλουμε να χωρίσουμε αυτόν τον τίτλο, από την άλλη πλευρά πιστεύω ότι ήταν ευλογία που βρεθήκαμε όλοι αυτοί σε εκείνη την χρονική στιγμή σε αυτήν την ομάδα.
Πέρασε από μυαλό σας ποτέ να φύγετε από την ομάδα και να συνεχίσετε σε κάποια άλλη ομάδα με σκοπό να είστε βασικός, και μάλιστα ένα που καλό play maiker.
Γ.Δ. Αυτή η ερώτηση ακριβώς συνδέεται με την προηγούμενη και έχει να κάνει με το ότι ένας παίκτης δεν ικανοποιείται με το χρόνο συμμετοχής προφανώς θέλει να πάει κάπου αλλού να παίξει περισσότερο, από κει πέρα όμως για να φέρω λίγο για το Status που συνέβη ένα εκείνο τον καιρό στο των μεταγραφών ο νόμος ότι έλεγε ότι πρέπει να είσαι 12 χρόνια στην ομάδα και μετά μπορούσες να φύγεις, το τρίτο κομμάτι είναι ότι ο coach Ιωαννίδης δεν ήθελε να φύγω είχαμε κάνει αρκετές φορές συζήτηση για το λόγο ότι βοηθούσα με τον τρόπο μου είτε ότι είχαμε καλή προπόνηση είτε γιατί είχαμε καλό κλίμα στα αποδυτήρια και έτσι παρέμεινα στην ομάδα.
Γ.Δ. Αυτή η ερώτηση ακριβώς συνδέεται με την προηγούμενη και έχει να κάνει με το ότι ένας παίκτης δεν ικανοποιείται με το χρόνο συμμετοχής προφανώς θέλει να πάει κάπου αλλού να παίξει περισσότερο, από κει πέρα όμως για να φέρω λίγο για το Status που συνέβη ένα εκείνο τον καιρό στο των μεταγραφών ο νόμος ότι έλεγε ότι πρέπει να είσαι 12 χρόνια στην ομάδα και μετά μπορούσες να φύγεις, το τρίτο κομμάτι είναι ότι ο coach Ιωαννίδης δεν ήθελε να φύγω είχαμε κάνει αρκετές φορές συζήτηση για το λόγο ότι βοηθούσα με τον τρόπο μου είτε ότι είχαμε καλή προπόνηση είτε γιατί είχαμε καλό κλίμα στα αποδυτήρια και έτσι παρέμεινα στην ομάδα.
Ποια από όλα τα τρόπαια που πήρατε σας έμεινε στο μυαλό, και γιατί?
Γ.Δ. Προφανώς το πιο σημαντικό ήταν το 1983, ήταν ο πρώτος μου τίτλος στην ομάδα στο πρωτάθλημα του μπάσκετ της πρώτης Εθνικής, με την ομάδα του Άρη διότι είχα και περισσότερο χρόνο συμμετοχής αλλά ήταν και αξέχαστο και το πιο σημαντικό παιχνίδι που έκρινε τον τίτλο το ματς μέσα στη Λάρισα με τον ΠΑΟΚ μου κερδίσαμε, και τον προηγούμενο καιρό ερχόμασταν από μία μεγάλη ήττα από τον ΠΑΟΚ, και μία τεράστια διαφορά και επίσης ήτανε ματς κλειδί για να πάρουμε τον τίτλο
Γ.Δ. Προφανώς το πιο σημαντικό ήταν το 1983, ήταν ο πρώτος μου τίτλος στην ομάδα στο πρωτάθλημα του μπάσκετ της πρώτης Εθνικής, με την ομάδα του Άρη διότι είχα και περισσότερο χρόνο συμμετοχής αλλά ήταν και αξέχαστο και το πιο σημαντικό παιχνίδι που έκρινε τον τίτλο το ματς μέσα στη Λάρισα με τον ΠΑΟΚ μου κερδίσαμε, και τον προηγούμενο καιρό ερχόμασταν από μία μεγάλη ήττα από τον ΠΑΟΚ, και μία τεράστια διαφορά και επίσης ήτανε ματς κλειδί για να πάρουμε τον τίτλο
Τι δεν πήγε καλά και η ομάδα του Άρη και δεν πηρέ ένα κύπελλο πρωταθλητριών σε Γάνδη, Μοναχό, και Σαραγόσα (Ισπανια)?
Γ.Δ. Θεωρώ ότι εκ των πρότερων τώρα βέβαια, θα μπορούσαν να γίνουν πολλά πράγματα στο θέμα των Ξένων, και με το μπάτζετ που είχαμε πιστεύω θα μπορούσα να πάρουμε μιας καλύτερης ποιότητας ξένους, βέβαια ποτέ δεν κοιτάμε πίσω, ήταν μία μεγάλη επιτυχία ότι πήγαμε σε 3 final four.
Γ.Δ. Θεωρώ ότι εκ των πρότερων τώρα βέβαια, θα μπορούσαν να γίνουν πολλά πράγματα στο θέμα των Ξένων, και με το μπάτζετ που είχαμε πιστεύω θα μπορούσα να πάρουμε μιας καλύτερης ποιότητας ξένους, βέβαια ποτέ δεν κοιτάμε πίσω, ήταν μία μεγάλη επιτυχία ότι πήγαμε σε 3 final four.
ΠΙΝΚ ΠΟΝΚ
Νίκος Γκάλης …
Γ.Δ. Hall of famer
Γ.Δ. Hall of famer
Παναγιώτης Γιαννάκης …
Γ.Δ. Συνεργάτης του Hall of famer
Γ.Δ. Συνεργάτης του Hall of famer
Γιάννης Ιωαννίδης…
Γ.Δ. Ήταν οι τρεις πυλώνες κορυφής στην ομάδα που μεγαλούργησε εκείνο τον καιρό.
Που σας βρίσκουμε αυτόν τον καιρό?
Γ.Δ. Είμαι ομοσπονδιακός προπονητής των εθνικών ομάδων, στην Εθνική Ομάδα των νέων παλαιότερα εργάστηκα σαν προπονητής του εφήβων των παίδων και τώρα τα τελευταία χρόνια στην Εθνική Ομάδα των νέων, είμαι εργάτης των εκάστοτε προπονητών ήταν αυτός ο Ηλίας Παπαθεοδώρου, τον Γιάννη Καστρίτση, και τον Γιαννη Λιμνιατη.
Ταλέντα υπάρχουν ώστε αργότερα να επανδρώσουν της μεγάλες ομάδες της Α1, η να παίξουν σε μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες?
Γ.Δ. Ταλέντο υπάρχει και θα υπάρχει πάντα εφόσον έχουμε παιδιά, γεννιούνται παιδιά, και δεν έχουμε υπογεννητικότητα, Το πρόβλημα είναι η διαχείριση των παιδιών, πώς θα διαχειριστούμε τα όποια δείχνουν ότι έχουν κάποια δεξιότητα ώστε να μπορούν να φτάσουν όπως το είπες σε κάποιο υψηλό επίπεδο ώστε να πας να παίξουνε στην Α1 είτε στην Ευρώπη γιατί ακόμα και στο ΝΒΑ.
Γ.Δ. Ήταν οι τρεις πυλώνες κορυφής στην ομάδα που μεγαλούργησε εκείνο τον καιρό.
Που σας βρίσκουμε αυτόν τον καιρό?
Γ.Δ. Είμαι ομοσπονδιακός προπονητής των εθνικών ομάδων, στην Εθνική Ομάδα των νέων παλαιότερα εργάστηκα σαν προπονητής του εφήβων των παίδων και τώρα τα τελευταία χρόνια στην Εθνική Ομάδα των νέων, είμαι εργάτης των εκάστοτε προπονητών ήταν αυτός ο Ηλίας Παπαθεοδώρου, τον Γιάννη Καστρίτση, και τον Γιαννη Λιμνιατη.
Ταλέντα υπάρχουν ώστε αργότερα να επανδρώσουν της μεγάλες ομάδες της Α1, η να παίξουν σε μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες?
Γ.Δ. Ταλέντο υπάρχει και θα υπάρχει πάντα εφόσον έχουμε παιδιά, γεννιούνται παιδιά, και δεν έχουμε υπογεννητικότητα, Το πρόβλημα είναι η διαχείριση των παιδιών, πώς θα διαχειριστούμε τα όποια δείχνουν ότι έχουν κάποια δεξιότητα ώστε να μπορούν να φτάσουν όπως το είπες σε κάποιο υψηλό επίπεδο ώστε να πας να παίξουνε στην Α1 είτε στην Ευρώπη γιατί ακόμα και στο ΝΒΑ.
