Εμείς δεν αλλάξαμε...Ως μάρτυρες απίστευτων ισχυρισμών, συγκαλυμμένων «αποριών» και διάφορων εναγωνίων αναζητήσεων, υπενθυμίζουμε ότι αυτός ο Σύνδεσμος έχει άποψη. Όχι άρνηση. Άποψη. Και το δικαίωμά μας να έχουμε άποψη το διεκδικήσαμε. Ουδέποτε περιοριστήκαμε στην στείρα κριτική, ουδέποτε υψώσαμε τεχνητά εμπόδια, ουδέποτε εξαρχής αρνηθήκαμε οποιαδήποτε συζήτηση και οποιαδήποτε άποψη, ουδέποτε φυγομαχήσαμε.
Πάντα εκθέτουμε τις απόψεις μας, κοινοποιούμε τις αποφάσεις μας, παίρνουμε θέση.Οι ευχές και οι παραινέσεις από μόνες τους δεν μπορούν να προσφέρουν απολύτως τίποτα στον ΑΡΗ.
Η επιθυμία για «ενότητα» ή για το «καλό του ΑΡΗ» που μπορεί να εκφράσει ο κάθε κειμενογράφος ή ο κάθε ραδιοφωνατζής δεν είναι παρά άχρηστες λέξεις στην οθόνη κάποιου υπολογιστή ή τυπωμένες σε χαρτί, ανούσιες παραινέσεις που πετάνε και εξαφανίζονται στον αέρα (μολυσμένο ούτως ή άλλως) της πόλης.Για να υπάρχει νόημα, για να προσδοκούμε αποτέλεσμα, πρέπει να υπάρχει και αντίδραση.
Τα αντανακλαστικά δεν ωφελούν σε τίποτα εάν εξαντλούνται απλά στη διατύπωση κάποιας άποψης, την οποία συνήθως ακολουθεί και μία ευχή. Και τα δικά μας αντανακλαστικά δεν υπάρχουν για να μας εξασφαλίζουν ακροαματικότητες ή πωλήσεις φύλλων. Ούτε για να μας κάνουν αρεστούς.
Όταν χρειαστεί να επιλέξουμε, κάνουμε πάντα αυτό που πρέπει κι όχι αυτό που βολεύει.Ουδέποτε στηρίξαμε πρόσωπα από συμφέρον, ούτε και είμαστε διατεθειμένοι να το κάνουμε. Σε δύσκολες στιγμές, όταν «όλα τα ‘σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά», διατυπώσαμε ιδέες, νοοτροπίες, απόψεις και αντιλήψεις που θα οδηγήσουν τον ΑΡΗ από την αφάνεια στο προσκήνιο, από την αβεβαιότητα στη σταθερότητα. Αναζητήσαμε εκφραστή των ιδεών, της νοοτροπίας, των απόψεων και των αντιλήψεων αυτών και όταν το πρόσωπο βρέθηκε το στηρίξαμε χωρίς πισωγυρίσματα και παλινωδίες, χωρίς μισόλογα και προσκόμματα. Δεν διστάσαμε να εκτεθούμε, δεν διστάσαμε να περιφρουρήσουμε, δεν διστάσαμε να συγκρουστούμε ώστε ο εκφραστής των ιδεών, της νοοτροπίας, των απόψεων και των αντιλήψεων, όσο το δυνατόν αλώβητος να οδηγήσει τον ΑΡΗ εκεί που όλοι θέλουμε.Ακόμη και στις δύσκολες στιγμές, όταν οι περισσότεροι λάκισαν ή λαΐκισαν, δεν άραμε την εμπιστοσύνη μας στο πρόσωπο που εμπιστευτήκαμε ότι θα υλοποιήσει αυτά που οραματιστήκαμε και διεκδικούσαμε.
Γιατί; Επειδή υπήρχε συγκεκριμένο πλάνο δράσης προς την επιτυχία και η οποιαδήποτε κακή στιγμή δεν έπρεπε να το ανακόψει. Επειδή παρά τις δυσκολίες το πάθος παρέμεινε άσβεστο, το πείσμα ακλόνητο, η θέληση σιδερένια, το συμφέρον ένα: ο ΑΡΗΣ. Επειδή εμείς δεν παλινωδούμε και δεν λαϊκίζουμε.
Δεν κρυβόμαστε, δεν φοβόμαστε και δεν σταματάμε να διεκδικούμε.Σήμερα, πολλοί αναρωτιούνται τι άλλαξε. Από την πλευρά μας τίποτε. Τα ίδια ζητάμε και για τα ίδια αγωνιούμε. Τα ίδια επιδιώκουμε και για τα ίδια αγωνιζόμαστε. Αυτό που άλλαξε δεν είμαστε εμείς…
super3
