ΤΟΥ ΧΑΡΗ ΓΚΟΥΓΚΟΥΛΙΤΣΑ
Σαββατοκύριακο την έκανα αεροπορικώς για Βερολίνο.
Από την μία ο καύσωνας εδώ στο Ελλαδο-ουγκάντα,από την άλλη ότι σταμάτησα τις εκπομπές για καλοκαίρι, ήταν μία καλή ευκαιρία να ξαναβρεθώ για τρίτη φορά σε ένα μέρος αγαπημένο.
Το προτιμούσα άλλωστε,2 ώρες είναι με απευθείας οικονομική πτήση από το να κάνω 3 ώρες το Θεσσαλονίκη-Καλλιθέα Χαλκιδικής μέσα σε καύσωνα για να βρεθώ με τους χλιμίτζουρες νεο-έλληνες που θα με πρίξουν για την ομάδας τους(όλοι νομιζουν ότι θα βγούν πρωταθλητές και στο τέλος μόνο ο Ολυμπιακός γελάει...)
Τόπος διαμονής η αγαπημένη μου Αλεξαντερ-πλατς που έχει έναν άλλο αέρα να φυσάει στο Βερολίνο(στον πρώην ανατολικό τομέα,τον ωραιότερο).
Στην πλατεία βίντεο και ηχεία από τότε,την 9 Νοεμβρίου 1989,20 χρόνια σχεδόν πριν...
9 Νοεμβρίου 1989, 6.30 μ.μ.. Στο Κέντρο Τύπου στην οδό Μόρενστρασε του Ανατολικού Βερολίνου, ο κ. Σαμπόβσκι, το νούμερο 3 - τότε - του ανατολικογερμανικού κομμουνιστικού κόμματος (ύστερα από τον γενικό γραμματέα Εριχ Χόνεκερ και τον ορισμένο διάδοχό του Εγκον Κρεντς) δίνει συνέντευξη στους ξένους ανταποκριτές.
«Μία από τα ίδια» σημειώνει κατά την έναρξή της ένας από αυτούς. Αυτό συνεχίζεται και όταν ο ομιλητής αρχίζει να διαβάζει αποσπάσματα από νέα απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος. Για αλλαγή των διατάξεων περί ταξιδίων στο εξωτερικό είναι εδώ ο λόγος. Για κατάργηση των περιορισμών και για ελεύθερη διακίνηση. «Από πότε θα ισχύει αυτό;» ερωτά ιταλός δημοσιογράφος. «Από όσο ξέρω... από τώρα, αμέσως» είναι η απάντηση. H ατμόσφαιρα ηλεκτρίζεται ξαφνικά.
Οι δημοσιογράφοι εγκαταλείπουν τρέχοντας την αίθουσα. Στις 7.05 μ.μ. το πρακτορείο Associated Press χρησιμοποιεί ως πρώτο τον όρο «άνοιγμα των συνόρων». Και λίγα λεπτά αργότερα η γερμανική τηλεόραση επιβεβαιώνει ότι η «Ανατολική Γερμανία ανοίγει οριστικά τα σύνορα».
Υστερα από αρχικούς δισταγμούς η Λαϊκή Συνοριακή Φρουρά (ΑΝΑΤ.γερμανίας)προχωρεί στην εκτέλεση μιας απόφασης, για την οποία έχει ακούσει μόνο από την τηλεόραση. «Το μόνο που προσέχαμε μετά ήταν να μη μας κλέψουν τα όπλα» έλεγε ένας αξιωματικός.
H αρχή γίνεται στις 10.30 μ.μ. στο φυλάκιο της οδού Μπορνχόλμερ Στράσσε. Λίγο αργότερα σηκώνονται οι μπάρες και στις άλλες διαβάσεις ανάμεσα στα δύο τμήματα της πόλης, ενώ πολλοί νεαροί, οπλισμένοι με σφυριά, σμίλες και καλέμια, ανοίγουν τρύπες στο Τείχος.
«Ήταν το πιο θορυβώδες πάρτυ που έγινε ποτέ τη νύχτα» έγραψε μια εφημερίδα. Και το μεγαλύτερο - με συμμετοχή 3,5 περίπου εκατομμυρίων Βερολινέζων από Ανατολή και Δύση. «Όποιος κοιμάται απόψε είναι νεκρός» ήταν το κυρίαρχο σύνθημα.
Ελευθερία το υπέρτατο αγαθό-
Freiheit όπως φώναζε η γενιά του 89......
αυριο το 2ο μέρος...