Έφτασαν μία ευκαιρία από αυτές που… δεν χάνονται, είναι η αλήθεια, και μία από αυτές που… χάνονται στο ΟΑΚΑ για να αποφανθούν οι «σοφοί» ραδιοτηλεοπτικοί καθώς και γραπτοί αστέρες εδώ στη χώρα μας ότι είναι… άχρηστος.
Έτσι απλά διέγραψαν μονοκονδυλιά τη μεγάλη καριέρα που κουβαλάει πίσω του, καριέρα που δεν νομίζουμε ότι έχουν πολλοί από τους ξένους που έρχονται στη χώρα μας.
Δεν θα μπούμε στη διαδικασία να θυμίσουμε ποιος είναι ο Αμπρέου. Σε ποιες ομάδες έχει περάσει, σε ποια πρωταθλήματα έχει αγωνιστεί, πόσες φορές ανακηρύχτηκε πρώτος σκόρερ στην καριέρα του, τι άλλες διακρίσεις έχει σε προσωπικό επίπεδο(1,2 ΓΚΟΛ στους 2 αγώνες!!), ούτε ότι είναι δεύτερος σκόρερ όλων των εποχών με την εθνική Ουρουγουάης.
Όποιος το περασμένο καλοκαίρι δεν γνώριζε ποιος είναι ο Αμπρέου που ερχόταν στον Άρη, τότε με κάθε σεβασμό, ανήκει στη κατηγορία εκείνων που το ποδόσφαιρο είναι ξένη γλώσσα…
Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι όπως πάντα ,αυτοί που τον αποθέωσαν είναι οι ίδιοι που μία εβδομάδα νωρίτερα τον χλεύαζαν.
Παίκτες σαν τον Αμπρέου, όμως, δεν αποτελούν κόσμημα μόνο για τον Αρη, αλλά για ολόκληρο το ελληνικό ποδόσφαιρο. Αποτελεί την καλύτερη διαφήμιση για τη χώρα μας να έρχονται παίκτες τέτοιας εμβέλειας και όσοι διαφωνούν, ας θυμηθούν την αναφορά που έγινε το καλοκαίρι στο επίσημο σάιτ της FIFA για τον Αμπρέου και τον ερχομό του στον Άρη. Μήπως θυμάστε;
Αν μη τι άλλο, λοιπόν, ο Αμπρέου αξίζει το σεβασμό όλων μας. Αν θέλουμε να έρθουν και στο μέλλον τέτοιοι μεγάλοι παίκτες στην Ελλάδα.
ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ: Ντιέγκο Φορλάν (Ατλέτικο Μαδρίτης), Σεμπαστιάν Φερνάντεζ (Μπάνφιλντ), Ροντρίγκο Λόπεζ (Βελέζ Σάρσφιλντ), Λουίς Σουάρεζ (Αγιαξ), Σεμπαστιάν Αμπρέου (Αρης), Εντινσον Καβάνι (Παλέρμο