Όταν κυριαρχούν οι συγκεκριμένες συνθήκες, δηλαδή από τη στιγμή που ο διαιτητής παίζει (ή έστω προσπαθεί να το κάνει) 50-50 κι ο αντίπαλος σε φοβάται (όπως όλες οι κομπλεξαρισμένες σε ντέρμπι _ ειδικά μόλις δεχθούν γκολ _ ομάδες του πορτογάλου τεχνικού), δύσκολα χάνεις. Ακόμα και η συγκεκριμένη “κακοφτιαγμένη” ΑΕΚ παραπέμπει σε κραταιά δύναμη (που σε καμία περίπτωση είναι).
Ναι έχουμε κάτι να θυμόμαστε…
Κρατάμε τη νίκη λοιπόν. Τους τρεις βαθμούς που προστέθηκαν στο σακούλι και θα αποτρέψουν ακόμη μεγαλύτερη κατρακύλα στην κατάταξη της Σούπερ Λίγκας. Να αποθηκεύσουμε επίσης στο σκληρό δίσκο τις εκπληκτικές ντρίμπλες του Σκόκο, το “μαγικό” σουτ του Αργεντινού στο δοκάρι, τη σταθερότητα του Γκέντσογλου (επιμένω, θα εξελιχθεί σε μεγάλο στόπερ) και την μετάλλαξη του Μαντούκα που φέτος, σε μια τραγική σεζόν για την ομάδα, αποτελεί σήμα κατατεθέν της. Δεν θέλω να αδικήσω τον Σάχα. Ήταν σήμερα ένας γκολκίπερ ΜΕΓΑΛΗΣ ομάδας. Λίγες αποκρούσεις, αλλά καθοριστικές. Αρκούν όμως όλα αυτά;
Εμμονές που δεν δικαιώνουν
Ο Γκερέιρο (λέει ότι) μπορεί να κάνει τη διαφορά στη συγκεκριμένη θέση. Θα τον δούμε επιτέλους να παίζει ένα 90λεπτο; Την απάντηση πρέπει να τη δώσει ο Μπάγεβιτς. Όπως και στο ερώτημα γιατί έχει “εξαφανίσει” τον Ταχτσίδη εδώ κι ένα μήνα. Ουδείς εκ των ποδοσφαιριστών που κατά καιρούς έχει δοκιμάσει στον άξονα της μεσαίας γραμμής δικαιούται βάσει απόδοσης τέτοια ασυλία (κι ασφαλώς δεν αναφέρομαι στον Μάκο).
Η «μαρασμένη» επίθεση
Κλείνω το μονόλογο (προσδοκώντας να γίνει ωραίος διάλογος) με το θέμα του Μπλάνκο και της πενιχρής συγκομιδής γκολ γενικότερα. Δεν μπορεί το παλικάρι μόνο του στην επίθεση. Σύμφωνοι, ο Νέμεθ δεν ήταν διαθέσιμος. Ήταν όμως ο Παυλής. Γιατι δεν του δίνεται η ευκαιρία να παίξει ένα 90λεπτο; Να τον δούμε δίπλα στον Μπλάνκο και να κρίνουμε, διότι έχω την αίσθηση ότι όποτε μπήκε αλλαγή (ασχέτως με το ότι δεν σκόραρε) ήταν καλός. Και δίπλα του ο Μπλάνκο γινόταν καλύτερος.
Εν κατακλείδι, είναι όνειδος για την ΑΕΚ των μεγάλων επιθετικών του παρελθόντος, να έχει φτάσει στο σημείο αυτό. Θα έπρεπε να έχει τουλάχιστον 5 φορ πρώτη γραμμής κι όχι δυόμισι. Ήθελα να ήξερα που κρύβονται όλοι εκείνοι οι γνώστες της μπάλας που παλαιότερα (και σε δικά μου άρθρα) σχολίαζαν με εμπάθεια τον Νίκο Λυμπερόπουλο. Δεν το αναφέρω τυχαία το όνομα. Απλά ελπίζω να είναι αλήθεια και να γυρίσει κοντά μας!