Μια φορά και ένα καιρό ...
Έτσι αρχίζουν όλα τα παραμύθια. Η δική μας όμως αθλητική ιστορία, δεν είναι ένας μύθος, αλλά μια πραγματικότητα.
Το κάθε σωματείο σε αυτό το τόπο, έχει τη δική του ιστορία, άλλο μικρή, άλλο μεγαλύτερη. Γράφεται από την «πολιτεία» του, τις επιτυχίες του, τον αγώνα που πραγματοποιεί για να φθάσει στα ψηλά σκαλοπάτια της αθλητικής πυραμίδας.
Ο Ολυμπιακός, εδώ και 50 χρόνια, δίνει τις μάχες του και στέκεται επάξια στο χώρο του Ελληνικού ποδοσφαίρου. Δεν έχει σημασία αν ήταν όλες νικηφόρες. - ήταν όμως τίμιες - γεμάτες παλληκαριά και ανέβασαν ψηλά τον «Μικρό Ολυμπιακό» της συνοικίας του Αγίου Κων/νου.
ΠΩΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΤΟ ΒΟΛΙΩΤΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ
Έτσι αρχίζουν όλα τα παραμύθια. Η δική μας όμως αθλητική ιστορία, δεν είναι ένας μύθος, αλλά μια πραγματικότητα.
Το κάθε σωματείο σε αυτό το τόπο, έχει τη δική του ιστορία, άλλο μικρή, άλλο μεγαλύτερη. Γράφεται από την «πολιτεία» του, τις επιτυχίες του, τον αγώνα που πραγματοποιεί για να φθάσει στα ψηλά σκαλοπάτια της αθλητικής πυραμίδας.
Ο Ολυμπιακός, εδώ και 50 χρόνια, δίνει τις μάχες του και στέκεται επάξια στο χώρο του Ελληνικού ποδοσφαίρου. Δεν έχει σημασία αν ήταν όλες νικηφόρες. - ήταν όμως τίμιες - γεμάτες παλληκαριά και ανέβασαν ψηλά τον «Μικρό Ολυμπιακό» της συνοικίας του Αγίου Κων/νου.
ΠΩΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΤΟ ΒΟΛΙΩΤΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ
Το 1923, το ποδόσφαιρο του Βόλου πραγματοποιεί τα πρώτα του νηπιακά βήματα, με την ίδρυση της ποδοσφαιρικής ομάδας του Ομίλου Εκδρομέων Βόλου (Ο.Ε.Β.). Την πρώτη αυτή ποδοσφαιρική κίνηση, ακολούθησαν η Προσφυγική ομάδα του Αμερικάνικου Ερυθρού Σταυρού (η σημερινή Νίκη) ο Κεραυνός, ο Κένταυρος, ο Πηλέας, η Ποδοσφαιρική Αθλητική Ενωση Κωνσταντινουπολιτών, η Νικομήδεια, ο Απόλλων, ο Τοξότης, και πλήθος άλλων ανεπισήμων ομάδων.
Τα πρωταθλήματα που άρχισαν να διεξάγονται - το πρώτο έγινε το 1926 - ήταν υποτυπώδη και πολύ λίγα είχαν αίσιο τέλος. Οι αγώνες γίνονταν στο πάρκο του Βασιλέως Γεωργίου Α' (Αγίου Κων/νου) χωρίς δοκάρια στις εστίες των τερμάτων και οι παίκτες αγωνίζονταν με ανομοιόμορφες στολές και δίχως να φορούν ποδοσφαιρικά παπούτσια. Μάλιστα, επειδή πολλές φορές, η μπάλλα έπεφτε στη θάλασσα, υπήρχε ειδικός εντεταλμένος άνθρωπος, ο οποίος, έπεφτε σ' αυτήν, για να την περιμαζέψει. Ορισμένες φορές, αν έκανε πολύ κρύο, υπήρχε και ειδική βάρκα.
Τα πρώτα δοκάρια στήθηκαν το 1928, σ' ένα αγώνα Νίκης - Κεραυνού και τα πρώτα ποδοσφαιρικά παπούτσια φόρεσε την ίδια χρονιά, ο εκ των ιδιοκτητών της εφημερίδας «Θεσσαλία» Τάκης Παρασκευόπουλος, που αγωνίζονταν στον Πηλέα.
Φυσικά στους αγώνες δεν υπήρχαν επίσημοι διαιτητές και έτσι δημιουργούνταν πολλές διαμάχες μεταξύ των σωματείων.
Σ' ορισμένα παιχνίδια έγιναν και ομηρικοί καυγάδες με τραυματίες.
Πάντως, το ποδόσφαιρο στο Βόλο είναι γεγονός ότι, δεν αγαπήθηκε μόνον από τη λαϊκή μάζα, αλλά και από την αποκαλούμενη καλή κοινωνία της πόλης.
Χιλιάδες κύριοι με τα φράκα τους και κυρίες και δεσποινίδες με τις καπελλαρούδες τους, μαζεύονταν στο γήπεδο του πάρκου και παρακολουθούσαν τους αγώνες.
Πρωταθλητές τα πρώτα χρόνια της διοργάνωσης του πρωταθλήματος αναδείχθηκαν: το 1926 ο Κεραυνός, 1927 ο Ο.Ε. Βόλου, 1928 ο Κεραυνός, 1929 δεν τελείωσε (λόγω επεισοδίων), 1930 ο Κένταυρος, 1931 δεν έγινε, 1932 Κεραυνός, 1933 Κεραυνός.
Το 1934 σταμάτησε κάθε ποδοσφαιρική κίνηση σ' όλη την Ελλάδα και στο Βόλο. Από το 1935 όμως, δειλά - δειλά, άρχισαν πάλι οι νέοι του Βόλου, να οργανώνονται ποδοσφαιρικά και από το 1937 άρχισε να διεξάγεται το πρωτάθλημα, με τη συμμετοχή όμως, ακόμη ενός σωματείου, που γεννήθηκε, στις γειτονιές του Αγίου Κων/νου.
http://www.paeolympiakosvoloufc.gr/index/index.php?option=com_content&task=view&id=107&Itemid=41
Τα πρώτα δοκάρια στήθηκαν το 1928, σ' ένα αγώνα Νίκης - Κεραυνού και τα πρώτα ποδοσφαιρικά παπούτσια φόρεσε την ίδια χρονιά, ο εκ των ιδιοκτητών της εφημερίδας «Θεσσαλία» Τάκης Παρασκευόπουλος, που αγωνίζονταν στον Πηλέα.
Φυσικά στους αγώνες δεν υπήρχαν επίσημοι διαιτητές και έτσι δημιουργούνταν πολλές διαμάχες μεταξύ των σωματείων.
Σ' ορισμένα παιχνίδια έγιναν και ομηρικοί καυγάδες με τραυματίες.
Πάντως, το ποδόσφαιρο στο Βόλο είναι γεγονός ότι, δεν αγαπήθηκε μόνον από τη λαϊκή μάζα, αλλά και από την αποκαλούμενη καλή κοινωνία της πόλης.
Χιλιάδες κύριοι με τα φράκα τους και κυρίες και δεσποινίδες με τις καπελλαρούδες τους, μαζεύονταν στο γήπεδο του πάρκου και παρακολουθούσαν τους αγώνες.
Πρωταθλητές τα πρώτα χρόνια της διοργάνωσης του πρωταθλήματος αναδείχθηκαν: το 1926 ο Κεραυνός, 1927 ο Ο.Ε. Βόλου, 1928 ο Κεραυνός, 1929 δεν τελείωσε (λόγω επεισοδίων), 1930 ο Κένταυρος, 1931 δεν έγινε, 1932 Κεραυνός, 1933 Κεραυνός.
Το 1934 σταμάτησε κάθε ποδοσφαιρική κίνηση σ' όλη την Ελλάδα και στο Βόλο. Από το 1935 όμως, δειλά - δειλά, άρχισαν πάλι οι νέοι του Βόλου, να οργανώνονται ποδοσφαιρικά και από το 1937 άρχισε να διεξάγεται το πρωτάθλημα, με τη συμμετοχή όμως, ακόμη ενός σωματείου, που γεννήθηκε, στις γειτονιές του Αγίου Κων/νου.
http://www.paeolympiakosvoloufc.gr/index/index.php?option=com_content&task=view&id=107&Itemid=41
