του ΜΑΡΚΟΥ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ
Ποδοσφαιριστές vs Επαγγελματίες…
Αν και είμαι νέος και δεν έζησα τις λαμπρές εποχές που παιζόταν ποδόσφαιρο, με όσα ακούω από τους μεγαλύτερους, καταλαβαίνω πως τότε ήταν σχεδόν τα πάντα καλύτερα. Ένα άθλημα που ξεκίνησε από τις αλάνες και για μπάλα χρησιμοποιούσαν ένα τυλιγμένο πανί, έχει καταλήξει το μέσο για ξέπλυμα χρήματος και γενικότερα για πλουτισμό. Βέβαια πρέπει να αναλύσουμε τα θετικά μιας άλλης εποχής και τα αρνητικά της εκπόρνευσης του λαϊκού αθλήματος.
Τα θετικά των περασμένων μεγαλείων….
Τότε έβλεπες μπάλα χωρίς να φοβάσαι μην φας κάποια φωτοβολίδα ή στην καλύτερη περίπτωση κάποιο μπουκάλι από τους αντιπάλους. Τότε πανηγύριζες το γκολ της ομάδας σου χωρίς να φοβάσαι μην πιάσουν στο στόμα τους την μητέρα σου. Τότε έβλεπες τον νεαρό να φοράει το σήμα στην φανέλα και να πετάει από την χαρά του και επίσης ήξερες πως είναι το παιδί του γείτονα.
Τότε για να πάρεις ένα ταλέντο δεν έπρεπε να στάξεις εκατομμύρια απλά μιλούσες με τον μπαμπά του και αν ήθελε αυτός τότε το παιδί του ερχόταν, όπως στην περίπτωση του Θ. Ζαγοράκη όταν ήρθε από την Λυδία, Καβάλας στον Α.Ο. Καβάλας. Τότε με 5 δραχμές έβλεπες αγώνα (0.01 ευρώ).
Τα αρνητικά του σημερινού μπουρδέλου
Σήμερα δεν πας σε αντίπαλη έδρα καθώς οι σκληροπυρηνικοί οπαδοί (γκουχου γκουχου) του αντιπάλου, θα σου χαράξουν το αυτοκίνητο, θα σου πετάξουν πέτρες και θα βρίσουν την πόλη, την ομάδα και πάνω απ’όλα την οικογένεια σου. Σήμερα βλέπεις ξένο προπονητή, ξένους παίχτες και τα παιδία από τις ακαδημίες να νιώθουν ξένοι και να μην μπορούν να καταλάβουν τον μεγάλο προπονηταρά από την Ισπανία, την Ιταλία και άλλες χώρες. Σήμερα για να βρεις ένα νεαρό ταλέντο πρέπει να στάξεις εκατομμύρια σε χώρες της λατινικής Αμερικής διότι από εκεί αγοράζουν οι μεγάλοι, παπούτσι από τον τόπο σου λένε όμως οι πρόγονοι μας. Σήμερα για να δεις αγώνα πρέπει να δώσεις τουλάχιστον 15 ευρώ ( 5111 δραχμές).
Σήμερα…
Σήμερα όμως ευχόμαστε να ήμασταν στο χθες γιατί το ελληνικό ποδόσφαιρο όχι μόνο είναι απαράδεκτο είναι και στα χέρια των μεγαλύτερων απατεώνων, κλεφτών, υποκριτών και άνανδρων ανθρώπων. Εμείς όμως φταίμε γιατί κάναμε τις ομάδες ανώνυμες εταιρείες και κοστολογήσαμε τα πάντα, με αυτόν τον τρόπο πουλάμε και αγοράζουμε στάδια, παίχτες, φήμη, δύναμη και οπαδούς. Αν συνεχίσουμε έτσι μετά το μπουγατσατζίδικο της ΕΠΟ που έκλεισε για ανακαίνιση θα πρέπει να πούμε καληνύχτα ποδόσφαιρο μέχρι να καθαρίσει και να γυρίσει σε εκείνες τις εποχές.
