Το απίστευτο κουράγιο ενός θρύλου των γκολπόστ!
Όλοι μας γνωρίζουμε τη ντελικάτη φιγούρα του παλαίμαχου διεθνή τερματοφύλακα Ντίνο Τζοφ, ο οποίος μεγαλούργησε κάτω από τα γκολπόστ της Γιουβέντους και της "Σκουάντρα Ατζούρα" κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '70 και στις αρχές του '80. Λίγοι όμως ξέρουν τι προηγήθηκε στη ζωή του, ποιες δυσκολίες αντιμετώπισε και πόση προσπάθεια χρειάσθηκε για να κατακτήσει την κορυφή. Μια ακόμα λοιπόν περίπτωση που προσομοιάζει με εκείνη του Μάκη Ροδίτη.
Αντιγράφουμε από το σχετικό λήμμα της Ελληνικής Βικιπαίδειας (http://el.wikipedia.org):
Ο Ντίνο Τζοφ γεννήθηκε το 1942 και στην εφηβική του ηλικία δεν έδειχνε ότι ήταν ικανός για μεγάλα πράγματα στο ποδόσφαιρο, επειδή ήταν κοντός. Το 1956 πήγε να δοκιμαστεί στις παιδικές ομάδες της Γιουβέντους και της Ίντερ αλλά τον απέρριψαν επειδή ήταν μόλις 1,50 μ.
Όμως, δούλεψε σκληρά για πέντε χρόνια σε συνδυασμό με κατάλληλη δίαιτα και κατάφερε να πάρει 33 εκατοστά! Παράλληλα εργαζόταν ως μηχανικός δικύκλων. Το 1961 υπέγραψε στην Ουντινέζε αλλά στο πρώτο ματς δέχθηκε πέντε γκολ. Παρά το άσχημο ξεκίνημα κατάφερε να αγωνιστεί σε 38 ματς τις δύο επόμενες σεζόν (1961-63) και να πάρει μεταγραφή στη Μάντοβα. Εκεί αγωνίστηκε τέσσερα χρόνια σε 131 αγώνες. Το 1967 μεταγράφηκε στη Νάπολι, με την οποία έπαιξε 143 ματς σε πέντε σεζόν. Τότε κλήθηκε και στην Εθνική.
Στη ΓιουβέντουςΤο 1972 παίρνει μεταγραφή για τη Γιουβέντους, στην οποία αγωνίστηκε 11 χρόνια ως την ηλικία των 41 ετών.
Γνώρισε μεγάλες επιτυχίες. Κατέκτησε το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, έξι πρωταθλήματα Ιταλίας και δύο Κύπελλα. Το 1983 αποφάσισε να σταματήσει και να δημιουργήσει μια σχολή τερματοφυλάκων στη Γιουβέντους, την οποία όμως διατήρησε για μικρό χρονικό διάστημα.
Στην ΕθνικήΤο 1968 κλήθηκε για πρώτη φορά στην Εθνική ομάδα, με την οποία κατέκτησε το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα το ίδιο έτος. Στη συνέχεια έγινε βασικός στην Εθνική και κατάφερε να κρατήσει ανέπαφη την εστία του επί 12 συνεχείς αγώνες μέχρι το εναρκτήριο ματς του Μουντιάλ 1974, που δέχθηκε γκολ από τον Σάνον της Αϊτής, δημιουργώντας ένα σπάνιο ρεκόρ.
Επόμενο μεγάλο ραντεβού ήταν η κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1982, στο οποίο αναδείχθηκε καλύτερος τερματοφύλακας της διοργάνωσης. Ήταν ο μεγαλύτερος σε ηλικία ποδοσφαιριστής που κέρδισε το Παγκόσμιο Κύπελλο.
