Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012
Ο οπαδός του ''Δικεφάλου του Βορρά'', δε χρειάζεται δικαιολογία για να εξηγήσει την επιλογή του.
Ένας οπαδός, υποστηρίζει συνήθως την ομάδα του από μικρή ηλικία.
Στις
περισσότερες των περιπτώσεων, λόγω της κλασσικής ατάκας του μπαμπά .....
'' Τι άλλο θα γίνει δηλαδή;''.
Μεγαλώνοντας, ωριμάζοντας και διαμορφώνοντας τη δική του άποψη, είναι πολύ εύκολο ν' αλλάξει ομάδα, παρά τη πατρική συμβουλή.
Σε όλο τον κόσμο, μα στην Ελλάδα περισσότερο, ο κάθε νέος κατασταλάζει
και γίνεται οπαδός μιας ομάδας, ανάλογα με τους τίτλους και τις
διακρίσεις της.
Ένας Ολυμπιακός ας πούμε, γίνεται για τα πρωταθλήματα και τα κύπελλα που
κατακτάει η ομάδα του. Ένας Παναθηναϊκός, κυρίως γίνεται για τις συχνά
καλές ευρωπαϊκές πορείες που πραγματοποιεί η ομάδα.
Τώρα, υπάρχει και μια άλλη κατηγορία. Οι οπαδοί του ΠΑΟΚ.
Είναι οι οπαδοί, που δεν έχουν δει πολλούς τίτλους , αλλά ξέρουν πως
αυτοί οι λίγοι που έχει κατακτήσει η ομάδα τους, είναι δίκαιοι πέρα ως
πέρα.
Είναι οι οπαδοί που μπαίνοντας στη Τούμπα, βρίσκονται ξαφνικά σε έναν
άλλο κόσμο. Είναι αυτόπτες μάρτυρες, μιας μοναδικής φιέστας χωρίς
προηγούμενο.
Είναι οι οπαδοί, που όσες πίκρες και αν τους δώσει αυτή η ομάδα, όσο και
να γκρινιάξουν, την επόμενη Κυριακή θα είναι πάλι στο πλάι της. Με
αντίξοες καιρικές συνθήκες, φωνάζοντας με πάθος (τα πιο ευρηματικά)
συνθήματα για να την εμψυχώσουν.
Τέλος, είναι οι οπαδοί που δε θα κρυφτούν πίσω από το δάχτυλο τους, σε
μια κακή και δύσκολη περίοδο της ομάδας. Πάλι θα δηλώσουν υπερήφανοι και
το μόνο που θα πουν είναι:
''E, και; ΠΑΟΚ είσαι!!''