Άρης – Παναθηναϊκός: 1-0 | Τακτική ισορροπία, με ατομικά λάθη

Οι διατάξεις των δύο ομάδων

Παρά το γεγονός ότι οι κιτρινόμαυροι κέρδισαν την αναμέτρηση, εντούτοις η εικόνα του παιχνιδιού κρίνεται ισορροπημένη. Όντας υπό πίεση (για διαφορετικούς λόγους), οι προπονητές παράταξαν το ίδιο σύστημα με παρόμοιες τακτικές οδηγίες και κοινό στόχο: να μην ηττηθεί η ομάδα τους. Μοιραία, λοιπόν, 18 από τους 22 ποδοσφαιριστές είχαν κυρίως ανασταλτικές προτεραιότητες με αποτέλεσμα να παρακολουθήσουμε ένα κλειστό αγώνα που κρίθηκε στο γκολ.

Ίδια φιλοσοφία, τακτική αλληλοεξουδετέρωση
Μιχαλήτσος και Φάμπρι επέλεξαν σύστημα 4-2-3-1, με ένα καθαρόαιμο επιθετικό και ένα ελεύθερο επιτελικό κοντά του. Επίσης, έριξαν στο γήπεδο δύο καθαρόαιμα αμυντικά χαφ με αμυντικογενή προσανατολισμό και εντολές για περιορισμένες προωθήσεις προς την αντίπαλη περιοχή. Ως εκ τούτου, η ανάπτυξη των ομάδων από τον άξονα κατέστη προβλέψιμη καθώς οι Τάτος – Ζέκα αποτελούσαν τον μοναδικό συνδετικό κρίκο μεταξύ των μεσοεπιθετικών γραμμών.

Ο Τάτος χρήστηκε οργανωτής και αντιμετωπίστηκε με προσωπικό man-to-man στο χώρο και βοήθειες. Δε μπόρεσε, δηλαδή, να παίξει σε «μεγάλο γήπεδο» και να προκαλέσει προβλήματα με κάθετες κινήσεις

Ως αποτέλεσμα, η ανάπτυξη μεταφερόταν συχνά στις πτέρυγες με τα ακραία μπακ των μονομάχων να προωθούνται προκειμένου να παίξουν overlap με τα εξτρέμ και να δημιουργήσουν συνθήκες αριθμητικής υπεροπλίας στα άκρα. Πάρα ταύτα, καμία ομάδα δεν κατέστη ιδιαίτερα απειλητική διότι τα εξτρέμ επέστρεφαν στην άμυνα ώστε να συμβάλλουν στην ανασταλτική λειτουργία.

Ο Σισοκό ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος της ανάπτυξης του Παναθηναϊκόυ και αντιμετωπίστηκε με «μαζική άμυνα» και αλληλοκαλύψεις. Χάρη σε αυτή την αμυντική προσέγγιση, δεν κατάφερε να απειλήσει την εστία του Διούδη

Είναι πασιφανές ότι, χρησιμοποιώντας συμπαγείς μεσοαμυντικές γραμμές, οι δύο προπονητές αλληλοεξουδετερώθηκαν και δημιούργησαν λίγες μεγάλες ευκαιρίες. Κυριάρχησαν οι οργανωμένες άμυνες, το ποδόσφαιρο αναμονής (position), οι αλληλοκαλύψεις και οι προσωπικές μονομαχίες.

Η οπισθοχωρημένη μεσοαμυντική γραμμή των γηπεδούχων δεν επέτρεψε στον Τοτσέ να δημιουργήσει ευκαιρίες. Χαρακτηριστική φώτο με τον επιθετικό του τριφυλλιού μεταξύ πλειάδας κιτρινόμαυρων αμυντικών

Αντίστοιχα, ο Αγκάνθο ήταν «άσφαιρος» διότι εγκλωβίστηκε ανάμεσα στους δυνατούς κεντρικούς αμυντικούς του Παναθηναϊκού. Η φώτο παρουσιάζει την υπεροπλία των φιλοξενούμενων στην περιοχή, σε μία από τις σέντρες του Άρη

Τα ατομικά λάθη σε πρώτο πλάνο
Στα «κλειστά παιχνίδια» αναδεικνύονται οι αποτελεσματικοί παίκτες που θα εκμεταλλευτούν τα λάθη ή την αργή επιστροφή του αντιπάλου και θα χτυπήσουν σε «ανύποπτο χρόνο». Πράγματι. το παιχνίδι προσέφερε σε αμφότερες τις ομάδες τη δυνατότητα να προηγηθούν εξ’ αιτίας τακτικών λαθών του αντιπάλου. Ωστόσο, στις λιγοστές φορές που οι παρατηρήθηκαν «ανοργάνωτες άμυνες», αποδείχτηκε ότι το υλικό Άρη και Παναθηναϊκού υστερεί σε ατομική ποιότητα, ποδοσφαιρική ωριμότητα και εμπειρία.

Ο Τάτος βρίσκει χώρο, αλλά δεν καταφέρνει να τροφοδοτήσει τους Αγκάνθο-Διαμαντάκο που κινούνται κάθετα προς την εστία του Καρνέζη

Ο Σισοκό προωθεί γρήγορα τη μπάλα και αντιμετωπίζει συνθήκες 3vs2 σε αντεπίθεση. Η επιλογή του, όμως, ήταν κάκιστη και οι φιλοξενούμενη έχασαν μεγάλη ευκαιρία να προηγηθούν

Συμπέρασμα
Οι τακτικές επιλογές των προπονητών μείωσαν τους χώρους στην άμυνα και μετέτραψαν το παιχνίδι σε «παράσταση για ένα γκολ». Τελικά, ο Άρης εκμεταλλεύτηκε μία στημένη φάση και πανηγύρισε τη σπουδαία νίκη.
Για τον Παναθηναϊκό, τα προβλήματα διαιωνίζονται και η καρέκλα του Φάμπρι ροκανίζεται επικίνδυνα. Η σχέση του με τους ποδοσφαιριστές είναι κακή και το κλίμα στα αποδυτήρια ψυχρό. Δυστυχώς, οι φιλοξενούμενοι χρειάζονται ένα ηλεκτροσόκ τόσο σε αγωνιστικό όσο και σε διοικητικό επίπεδο για να επανέλθουν στο δρόμο τον επιτυχιών.
Στην αντίπερα όχθη, οι κιτρινόμαυροι θα πρέπει να κεφαλαιοποιήσουν το τρίποντο και να προετοιμαστούν για τον «τελικό» απέναντι στη Βέροια.

apo overlap.gr