«ΑΜΛΕΤ
Η ΤΡΙΤΗ ΠΡΑΞΗ»
του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ
από την Ομάδα Θεάτρου Ars Moriendi
προσοχη!: απο Δευτέρα και Τρίτη
στο Θέατρο Αυλαία
4-5, 11-12, 18-19 Nοεμβρίου
Η Ομάδα Θεάτρου Ars Moriendi παρουσιάζει την παράσταση «Άμλετ, η τρίτη πράξη» του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, σε σκηνοθεσία Θάνου Νίκα, στο Θέατρο Αυλαία 4-5, 11-12, 18- 19 Νοεμβρίου στις 21.00.
Ποτέ στην ιστορία του παγκόσμιου θεάτρου κανένα πλάσμα δεν μίλησε, τόσο ωμά, άκαμπτα για θέματα ουσίας του ανθρώπου όπως μίλησε ο Άμλετ. Τον Άμλετ, μέσα από την όποια διάσταση, ψυχική, ηθική ή πολιτική, κι αν τον προσεγγίσουμε, πάντα θα βρίσκουμε τον άνθρωπο εν κρίσει. Ένας ατελής χαρακτήρας που εξέφρασε με τον πιο απόλυτο τρόπο το βάρος της ανθρώπινης ύπαρξης, τ’ αρχέγονα σκοτάδια του που κατοικούν στην ψυχή και την διαρκή αναμέτρηση λόγου και πράξης. Μια ψυχική διαδρομή που παλινδρομεί ανάμεσα στο είναι και στο φαίνεσθαι. Ο Άμλετ ψάχνει να βρει τρόπο για να ζήσει, αναγκασμένος να ζήσει, καταναγκασμένος να πράξει, ενσαρκώνει με τον πιο τέλειο τρόπο όλα αυτά τα διακριτά γνωρίσματα που καλούν την κοινωνία να στρέψει ξανά το βλέμμα της σε αυτό το θαύμα, τον άνθρωπο.
Η παράσταση επικεντρώνεται στην τρίτη πράξη του έργου ανιχνεύοντας την επίδραση των δύο γυναικείων μορφών πάνω στον Άμλετ, της Γερτρούδης και της Οφηλίας, ως σύμβολα εξουσίας, ως σύμβολα προδοσίας. Η σχέση εξουσίας των τριών αντικατοπτρίζει τη σήψη μιας χώρας που έχει διαβρωθεί από την υποκρισία, την αλαζονεία και τη ματαιοδοξία.
Ταυτότητα της παράστασης
Συγγραφέας: Ουίλλιαμ Σαίξπηρ
Μετάφραση: Γιώργος Χειμωνάς
Σκηνοθεσία: Θάνος Νίκας
Σκηνική εγκατάσταση: Πηνελόπη Χατζηδημητρίου
Φωτισμοί: Θάνος Νίκας
Βοηθός Σκηνοθέτη: Κατερίνα Συναπίδου
Οργάνωση Παραγωγής: Κατερίνα Συναπίδου
Βοηθός Παραγωγής: Elio Phoebus Beico
Παίζουν: Χρήστος Γκουτσίδης, Δημήτρης Δάγκαλης, Σπύρος Χατζηαγγελάκης
Info
Χώρος: Θέατρο Αυλαία
Διάρκεια παραστάσεων: 4,5,11,12,18,19 Νοεμβρίου 2013
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Δευτέρα και Τρίτη στις 21.00
Κρατήσεις Θέσεων και Πληροφορίες: 2310 237700
Εισητήρια: 12 ευρώ (γενική), 10 ευρώ (φοιτητικό-ανέργων)
Κριτικές της παράστασης
Η θεατρική ομάδα Ars Moriendi με το σταθερά αναγνωρίσιμο στυλ συνέθεσε μια εναλλακτική ανάγνωση του Άμλετ, ιδιαίτερα αξιόλογη και πιστή στο σύγχρονο θεατρικό μοντέλο που υπηρετεί. Εξαιρετικός χειρισμός του θεατρικού λόγου και «πολυμήχανοι» κινησιολογικά και οι τρεις ηθοποιοί , συγκινούν, χωρίς συναισθηματικούς «εκβιασμούς». Με μαστοριά ταξίδεψαν τους ρόλους τους, δίχως υπερβάσεις των ιδεολογικών και αισθητικών ορίων, καθορισμένων από την σκηνοθετική γραμμή.
Οι καλαίσθητα αλλοπρόσαλλες ερμηνείες από την ομάδα Ars Moriendi προσφέρουν ένα θέαμα αν μη τι άλλο μοναδικό.
Ένας Άμλετ παρανοϊκός αγγίζοντας τα άκρα σε έναν κόσμο ιδιαίτερα και προσεκτικά σχεδιασμένο για τις επιθυμητές, από το σκηνοθέτη Θάνο Νίκα, διαστάσεις για τους χαρακτήρες που οι ηθοποιοί του υποδύονται. Το γεγονός πως γυναικείοι ρόλοι ενσαρκώνονται από άνδρες ηθοποιούς, όχι μόνο δεν ξαφνιάζει αλλά προσδίδει ένα θέμα υψηλής αισθητικής. Η Οφηλία και η Γερτρούδη εκπλήσσουν και συγκινούν.
Ένα θέατρο που δεν φοβάται να χρησιμοποιήσει στο έπακρο τα μέσα που του δίνονται παράγοντας με αυτό τον τρόπο επιβλητικά θεάματα. Χωρίς να πέφτουν σε παγίδες που πολλές φορές το πειραματικό θέατρο κρύβει, μας απέδειξαν πως η σωστή κατανόηση του κειμένου και η προσεγμένη δουλειά με τους ηθοποιούς μπορούν σε συνδυασμό με το σκηνοθετικό ταλέντο να επιδείξουν εκστατικές σύγχρονες εκδοχές παλαιότερων έργων.
Ακόμη και οι δύο γυναικείοι ρόλοι του έργου ενσαρκώνονται από άντρες ηθοποιούς, που με τις καθηλωτικές τους ερμηνείες αποτυπώνουν απόλυτα τις ψυχολογικές μεταπτώσεις των τριών μόνο προσώπων που παρουσιάζονται. Παράλληλα, οι μεταπτώσεις υποστηρίζονται από το λιτό σκηνικό και τις αλλαγές στην ένταση και τους χρωματισμούς του φωτισμού ενώ τα κινηματογραφικά στιγμιότυπα φωτίζουν τις πιο σκοτεινές πτυχές του έργου.
Με αφετηρία τη σκέψη ότι πρόκειται για μια ψυχική διαδρομή που παλινδρομεί ανάμεσα στο είναι και το φαίνεσθαι, η σκηνοθεσία του Νίκα επιχείρησε να βγάλει προς τα έξω τις ουσίες των ρόλων, εξ ου και η επιλογή να υποδυθούν τους γυναικείους ρόλους άνδρες, Ο Νίκας σωστά έπραξε και σκηνοθέτησε το σώμα ως κάτι ουδέτερο, σαν μια σχεδόν αδιαμόρφωτη μάζα, που μπαίνει στη διαδικασία επικοινωνίας των παθών και παθημάτων του με βάση το ένστικτο και τη διαίσθηση.
Σύνδεσμοι
