Τα πρώτα χρόνια της κατανόησης των Ελλήνων του τι σημαίνει Ευρωπαϊκη Οικονομική Κοινότητα, συνοδευτηκαν απο την πεποίθηση ορισμένων ρομαντικών ή και σκασμένων απο την ως τότε διαφθορά, πως η Ελλάδα θα μετατραπεί και θα γίνει σοβαρό κράτος με ισονομία, αξιοκρατια, ισχυρή οικονομια! Αβέρτα οι κάνουλες απο τα πακέτα του Ντελόρ, τα μεσογειακά ολοκληρωμένα προγράμματα, χώρια τις λοιπές επιδοτήσεις. Πληρώνουν, πιστεύαμε, τα κορόϊδα γιατί ήμασταν πολύ μάγκες να πούμε, λογικά το χρήμα θα το ενέκρινε καμιά Σουηδέζα τουρίστρια και μέχρι το 2.100, εμείς και τα εγγόνια μας, θα τη βγάζαμε στον αφρό. Πάρε κόσμε δημόσια θέση, σου εξαγοράζω, πνεύμα, παιδεία, δημιουργικότητα, ψήφο.Όταν ξεκίνησαν να αποστέλλονται οι πρώτοι λογαριασμοί, οι κυβερνήσ
εις έστελναν τις ευθύνες στην επόμενη. Ο κυβερνήτης της Ελλάδας Χοακίν Αλμούνια, Επίτροπος της Κομισιόν, προϊστάμενος του εκάστοτε Υπουργού Οικονομικών, επισημαίνει την ανάγκη για τόνωση της επιχειρηματικότητας, μείωση στις σπατάλες του δημοσίου και άλλα πολλά. Όσα γίνονται αντίστροφα, δηλαδή. Φυσικά, δίχως παραοικονομία, παραπαιδεία, φορολόγηση των χαμηλών εισοδημάτων, εξάρτηση ψήφου, ντροπιαστικούς στον ιδιωτικό τομέα μισθούς, όλοι μας θα σκεφτόμαστε και θα ενεργούμε ανεξέλεγκτα, μακριά απο δυνάμεις συστολής της προσωπικότητάς μας. Ο Τάκης, οπαδός του Κοκκιναϊκού πιστεύει πως η ομάδα του δε βρίσκεται σε ένα είδος επιτήρησης στις Ευρωπαϊκες διοργανώσεις, η διοργανώτρια Ελληνική Ομοσπονδια Ποδοσφαιρου κρατά ίσες αποστάσεις, ο ίδιος αισθάνεται υπέροχα που έχει πλούσιο πρόεδρο, λες και το χρήμα αυτό του ανήκει, όμως, μη τον ενοχλείτε, (τον ενδιαφέρει μόνο) το ντέρμπι με τον Πρασιναϊκό...
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ
