Μάιος τ
ου '73 στο «Καυταντζόγλειο»: η Μίλαν έχει μόλις κερδίσει 1-0 τη Λιντς κατακτώντας το δεύτερο Κυπελλούχων της ιστορίας της, αλλά δεν θα γευτεί ποτέ τη χαρά να το «σηκώσει», που λένε, στον ουρανό της Θεσσαλονίκης, για τον απλούστατο λόγο ότι η απονομή δεν έγινε ποτέ.Πρωτοφανές μεν, από την άλλη όμως ήταν αδύνατον να γίνει σε τόσο εχθρικό προς τους Ιταλούς περιβάλλον: οι Ελληνες φίλαθλοι αποθέωναν συνεχώς τους παίκτες του Ντον Ρέβι κι έσερναν τ' ακατονόμαστα τόσο στους rossoneri όσο και στον Ελληνα, λόγω «εθνικού δικαίου», διαιτητή Χρήστο Μίχα, τον οποίο κατηγορούσαν για δύο (πεντακάθαρα) γκολ που ακύρωσε στη Λιντς, για δύο πέναλτι που δεν της έδωσε, για το γκολ του Κιαρούτζι που μέτρησε, ενώ ήταν από έμμεσο κι όχι απευθείας φάουλ. Επίσης για τη μη αποβολή του Ριβέρα, στο 2ο μόλις λεπτό, για τάκλιν σε βάρος του Ουαλού αλλά ελληνικής καταγωγής Τέρι Γιόραθ.
Το δίκαιο θα βρισκόταν κάπου στη μέση, αλλά για να γείρει η ζυγαριά προς τη μεριά των Αγγλων διαμορφώνοντας τις όποιες συνειδήσεις είχαν ήδη φροντίσει οι εξής παράμετροι:
1) το αγγλικό ποδόσφαιρο ήταν το πρώτο που «εισέβαλε» στα ελληνικά σπίτια μέσω τηλεόρασης και 2) μοναδικός «opinion maker» της εποχής ήταν ο κύριος Γ. Διακογιάννης, που με τις περιγραφές του είχε μετατρέψει τη Λιντς σε κράμα Βραζιλίας και Μικτής Κόσμου. Μια θεωρία που κατέρριψε κάποτε ο Μπράιαν Κλαφ αποκαλώντας, μέσα από την αυτοβιογραφία του, τη Λιντς «τη χειρότερη και πιο βρώμικη ομάδα του αγγλικού ποδοσφαίρου».
Ο,τι και να ήταν, ο τελικός είχε εξελιχθεί σε παρωδία και παρά την ήττα οι «Εγγλέζοι» δεν δίστασαν να τον μετατρέψουν σε ακόμη μεγαλύτερο «τσίρκο», φροντίζοντας να προβούν στον καθιερωμένο, αλλά συνήθως για τους νικητές, γύρο του θριάμβου.
Τριάντα έξι χρόνια μετά, κι αφού ο Μίχας έχει κατά καιρούς δηλώσει πλήρως ικανοποιημένος από τη διαιτησία εκείνης της βραδιάς, ο Βρετανός Ρίτσαρντ Κόρμπετ, βουλευτής των Εργατικών, στην προσπάθεια προφανώς εξασφάλισης μιας σεβαστής προεκλογικής εκστρατείας, αποφάσισε να βγάλει από το συρτάρι της Ιστορίας το φύλλο αγώνος εκείνου του «σκανδαλώδους», όπως τον αποκάλεσε, τελικού, ζητώντας από τη FIFA αλλά και την UEFA ν' αφαιρεθεί το Κύπελλο από τη Μίλαν και να δοθεί στη Λιντς. Η πλάκα είναι ότι η ένσταση-πρότασή του έχει ήδη συνοδευτεί από 16.000 υπογραφές. Πλάκα θα 'χει να γίνει δεκτή: πόσες υπογραφές θα συγκέντρωναν οι Γερμανοί για την «κλοπή» του Μουντιάλ '66 από την Αγγλία; Πόσες και η Αγγλία για το γκολ «mano de dios» του Μαραντόνα το '86;...
Μερκ.
