Τα δικαιώματα τους, πωλούνται με υψηλό χρηματικό αντίτιμο, σε εθνικής ή και παγκόσμιας εμβέλειας σταθμούς ξένων κρατών. Εκεί, οι ομάδες διαθέτουν στην πλειοψηφία τους ισχυρό προϊόν, με γεμάτο γήπεδο, παίκτες μεσαίου και ανώτατου επιπέδου, ακαδημίες καλλιέργειας του αθλήματος. Πάνω απ'όλα όμως, φιλάθλους-θεατές μιας κοινωνικής εκδήλωσης, που λέγεται ποδόσφαιρο.
Τί γιατί; ΈΧΕΙ ΚΑΘΕ ΣΠΙΤΙ ΝΟVA; Άρα ποντάρουν σταθερά οι ιθύνοντες των ΠΑΕ, ξανά σε οπαδούς και στοιχηματατζίδες. Αγνοείται για ακόμη μια φορά, ο έστω τηλεοπτικός φίλαθλος ή μη. Καφετέριες μπόλικες εξάλλου... Επιστροφή στου '80 την Αθλητική Κυριακή. Όποιος πρόλαβε, είδε. Απ'την άλλη, Ξάνθη, Ολυμπιακός, ίδια συνταγή. Έμμεσος φόρος. Τα Πηγάδια στέρεψαν, γιατί εξακολουθώ να τα πληρώνω; Ούτε σε ταβέρνα για ψαράκι γουστάρω...
Ποιά η λύση; Λιγότερα λεφτά από αναλογικής εκπομπής δίκτυο, ΟΧΙ ΚΡΑΤΙΚΟ, να μπαίνει σε όλα τα σπίτια. Τί θα απογίνουν τότε οι προεδράρες; Τέλεια πάλι θα ζήσουν. ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΤΙΣ ΜΑΣΕΛΕΣ ΑΠΟ ΕΠΟΧΗ ΑLPHA DIGITAL...