-34.O ΠΡΑΣΙΝΟΣ ΔΟΥΝΑΒΗΣ!

μου το ζητήσατε και τώρα που είναι καλοκαίρι ,το ξαναβάζω με 1-2συνέχειες...

O ΠΡΑΣΙΝΟΣ ΔΟΥΝΑΒΗΣ!

Το τριήμερο της καθαρής Δευτέρας είναι μεγάλη ευκαιρία για απόδραση και φυσικά δεν θα την άφηνα ανεκμετάλλευτη .

Ο διευθυντής μου στην Αθλητική Γνώμη γνωστός και με το παρατσούκλι’’ σκηνοθέτης΄΄ (λόγω ενός νεανικού απωθημένου ),όλο μούτρα όταν τον αποχαιρέτησα μετά την εκπομπή της Παρασκευής μου το πέταξε .

<-καλά δεν μπορείς εκεί που θα πας να δεις τα παιχνίδια και να γράψεις στο μπλοκ κάτι ?ολόκληρο Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός έχουμε την Κυριακή ,θα μπαίνει κόσμος στο μπλοκ και θα είμαστε άδειοι! ξέρεις ότι ο Θανάσης δεν ασχολείται πολύ με την νέα τεχνολογία, ό Άρης θα γράψει κάτι στο τέλος της χρονιάς, εγώ δεν έχω έμπνευση, ο Στόικος θα ρθεί την άλλη εβδομάδα και ο Γρηγόρης θα γράψει για τον ‘’καταλληλότερο Έλληνα ΄΄ .

Γράψε κάτι για το ντέρμπυ, χανόμαστε!! ήταν οι τελευταίες του λέξεις ενώ έκλεινα την πόρτα στο μέγαρο της Αγίας Σοφίας.

Κυριακή βραδάκι ,και όλη αυτή η συνομιλία περνούσε από το μυαλό μου καθώς περνούσα τη μεγάλη γέφυρα (Chain Bridge) που συνδέει τις δύο πλευρές της πόλης, την Βούδα και την Πέστη, πάνω από τον Δούναβη. Δεν είναι τίποτα το σπουδαίο η γέφυρα, αλλά η αίσθηση του ότι είσαι πάνω από τον πλατύ Δούναβη σε γεμίζει από μόνη της. Στα δύο άκρα της γέφυρας στέκονται σαν ακοίμητοι φρουροί δύο λιοντάρια, που από όσα έχω καταλάβει είναι και το σύμβολο της πόλης εδώ και αιώνες, ακόμη και υπό βασιλείας.

Η πόλη μου άρεσε πάρα πολύ γιατί μου θύμισε τις επαρχιακές πόλεις στην Γερμανία, οι οποίες με είχαν κερδίσει από την πρώτη κιόλας φορά που ταξίδεψα εκεί σε πολύ μικρή ηλικία. Η αρχιτεκτονική τους έχει κάτι το ιδιαίτερο, που δεν το συναντάς στις ανατολικές χώρες της Ευρώπης, και κάτι που εμένα προσωπικά με τραβάει πολύ. Τρίγωνες σκεπές σε σκούρα χρώματα και χαμηλά σπιτάκια το ένα δίπλα στο άλλο, πίσω από μικρούς κήπους, είναι ένα από τα αγαπημένα μου σκηνικά. Βέβαια αυτή την εικόνα δεν την συναντάς στο κέντρο της πόλης, αλλά τουλάχιστον στα προάστια ή στην παλιά πόλη.

Όλα αυτά τα περνούσα βιαστικά μιας και έψαχνα κάποιο Σπορτς μπαρ κοντά στην εκκλησία του Αγίου Στεφάνου. Σε δυο-τρία που είχα ρωτήσει αν μπορούν να βάλουν την ελληνική σουπερλίγκα όλοι με κοιτούσαν με απορία!! Δύσκολα να έβρισκα κάπου να έβλεπα το παιχνίδι, έπαιζε και Μαντσεστερ-Τόττεναμ σε αγγλικό τελικό του λήγκ καπ και όλοι έβλεπαν αυτό!

‘Έπρεπε να τους δικαιολογήσω…στην πατρίδα της θρυλικής ‘Αράντσιπατ΄’του Πούσκας, του Χιντεγκούτι, του Πολατάι,του Λόραντ,τουΓκρόσιτς,του Μπόζικ,του Μπουζάνκι,του Νίλαζι,και τόσων μεγάλων άσσων του παρελθόντος, θα ήταν τραγικό να βλέπουν ελληνικό ποδόσφαιρο…

συνεχίζεται....