Ο Σούλης έπεσε στην παγίδα του Δερμιτζάκη

Οι διατάξεις των δύο ομάδων

Οι κιτρινόμαυροι δεν κατάφεραν να κερδίζουν ούτε τον Πανθρακικό και, πλέον, λογίζονται ως φαβορί για υποβιβασμό. Η αγωνιστική εικόνα των γηπεδούχων δεν παρέπεμπε σε παιχνίδι «ζωής ή θανάτου», το πλάνο του Σούλη Παπαδόπουλου ήταν ανεπαρκές και η ισοπαλία είναι το φυσικό επακόλουθο. Στην αντίπερα όχθη, ο Πανθρακικός παρουσιάστηκε ανταγωνιστικός (παρά τις απουσίες του) και απέδειξε ότι είναι «πολύ σκληρός για να πεθάνει».

Άρης: Ανορθόδοξη ανάπτυξη
Ο Παπαδόπουλος επέλεξε σύστημα 4-2-3-1 και προτίμησε να παίξει ποδόσφαιρο κατοχής, ώστε να ελέγξει το ρυθμό του αγώνα. Ωστόσο, οι κιτρινόμαυροι δεν κατάφεραν να απειλήσουν την εστία του Πανθρακικού διότι:

τα εξτρέμ έχασαν τις 1vs1 μονομαχίες και προσέφεραν ελάχιστα στο δημιουργικό τομέα
τα μπακ ήταν αναποτελεσματικά στις προωθήσεις: ο Καζναφέρης συνέχισε το παρατεταμένο ντεφορμάρισμά και ο Ζαραδούκας απέδειξε πως δεν «κάνει τη διαφορά»
ο Αγκάνθο εγκλωβίστηκε ανάμεσα στα δύο σέντερ μπακ του Πανθρακικού
ο Τάτος έπαιξε «κοντά στον Αγκάνθο» και όχι μπροστά από τα αμυντικά χαφ με αποτέλεσμα να δημιουργείται μεγάλη απόσταση μεταξύ της μεσοεπιθετικής γραμμής
οι Κοέλιο – Παπαστεριανός αδυνατούν αποδεδειγμένα να προωθήσουν κάθετα το παιχνίδι, να πάρουν μέτρα και να «πατήσουν περιοχή»

Μοιραία, λοιπόν, οι κιτρινόμαυροι αναγκάστηκαν να προωθούν το παιχνίδι με βαθιές μπαλιές διότι η κάθετη / πλάγια ανάπτυξη ήταν ανέφικτη. Ως αποτέλεσμα, οι φιλοξενούμενοι κέρδισαν την πλειοψηφία των εναέριων μονομαχιών και εκμηδένισαν την επιθετική επικινδυνότητα του Άρη.

Παρατηρούμε το μεγάλο κενό στον άξονα, που αναγκάζει τον παίκτη του Άρη να κάνει βαθιά μπαλιά

Ακόμα μία περίπτωση στην οποία ο Ζαραδούκαν υποχρεώνεται να «γεμίσει» καθώς δεν υπάρχει δυνατότητα ορθολογικής προώθησης της μπάλας

Ο ρεαλιστής Δερμιτζάκης
Δεδομένων των σημαντικών απουσιών, ο προπονητής των φιλοξενούμενων επέλεξε οπισθοχωρημένο 4-3-3 δίνοντας προτεραιότητα στα ανασταλτικά καθήκοντα κάθε γραμμής. Προτίμησε να προσφέρει ανούσια κατοχή στον Άρη και να τον «περιμένει» στο μισό γήπεδο, ελαχιστοποιώντας τους χώρους ανάπτυξής.

τα σέντερ μπακ έπαιξαν με βάθος
τα ακραία μπακ δεν προωθούνταν ώστε να μην προσφέρεται χώρος στα εξτρέμ του Άρη
τα αμυντικά χαφ διατηρούσαν τη θέση τους, για να υπάρχει συνοχή στον άξονα
τα εξτρέμ συμμετείχαν στην ανασταλτική λειτουργία, προκειμένου να προσφέρουν βοήθειες στα πλάγια
δόθηκε έμφαση στις προσωπικές μονομαχίες, οι οποίες απέτρεψαν τη δημιουργία επικίνδυνων καταστάσεων από τους γηπεδούχους

Ο Δερμιτζάκης «κλείδωσε» την ανάπτυξη του Άρη, παίζοντας προσαρμοσμένη άμυνα στον κινητήριο μοχλό Τάτο. Συγκεκριμένα, έδωσε εντολή για man-to-man στο χώρο και πρόσθετη βοήθεια όταν γινόταν κάτοχος της μπάλας. Ως αποτέλεσμα, ο Τάτος δεν κατάφερε να τροφοδοτήσει τους συμπαίκτες του και να απειλήσει κάθετα τον Πανθρακικό.

Ο οργανωτής του Άρη ήταν πάντα κλεισμένος από δύο ή περισσότερους αντιπάλους, με αποτέλεσμα να περιοριστεί η συνεισφορά του στον επιθετικό τομέα

Ακόμα και μέσα στην περιοχή, ο Τάτος περικυκλώνοντας από πλειάδα αμυντικών. Η έλλειψη καθαρού μυαλού (πχ. πάσα στον Αγκάνθο) στέρησε τη δυνατότητα δημιουργίας ευκαιριών

Αναφορικά με το επιθετικό πλάνο, αφορούσε αποκλειστικά τη διενέργεια αντεπιθέσεων. Ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο που ο Άρης ρίσκαρε, οι φιλοξενούμενοι κατάφεραν να ξεχυθούν στον κενό χώρο και να απειλήσουν τον Διούδη. Ωστόσο, η έλλειψη ωριμότητας στην τελική ενέργεια και η σωματική κόπωση στέρησαν την επίτευξη του νικητήριου τέρματος.

Χαρακτηριστική περίπτωση στην οποία εάν υπήρχε ψυχραιμία θα δινόταν πάσα στον συμπαίκτη – trailer που κινείται κάθετα προς την εστία, με αυξημένες πιθανότητες σκοραρίσματος

Ο Άρης έπεσε στην παγίδα του Πανθρακικού
Οι γηπεδούχοι σπατάλησαν ένα ημίχρονο, μέχρι να αποφασίσουν να πιέσουν τον αντίπαλο. Οι δικαιολογίες για «δυνατό παιχνίδι» και καθυστερήσεις από τον Πανθρακικό δεν ευσταθούν. Κάθε ομάδα δικαιούται να επιλέξει τη στρατηγική της για να κερδίσει ένα παιχνίδι. Αυτό έπραξε με επιτυχία ο Δερμιτζάκης, χωρίς να παίξει αντιαθλητικό ποδόσφαιρο.

Είναι ευθύνη των παικτών του Άρη το γεγονός ότι έχασαν την ψυχραιμία τους, εκνευρίστηκαν και ξόδεψαν το χρόνο σε ανούσιες αψιμαχίες. Οι φιλοξενούμενοι ευνοήθηκαν από την εξέλιξη και δεν είχαν κανένα λόγο να την αποτρέψουν. Για μία ακόμα φορά, ο Άρης έπεσε στην παγίδα του αντίπαλου

Το ρίσκο του Παπαδόπουλου και οι επιθετικογενείς αλλαγές στο δεύτερο ημίχρονο δεν άλλαξαν τα δεδομένα. Η ανορθόδοξη ανάπτυξη δεν είναι θέμα προσώπων αλλά ικανοτήτων. Επομένως, εάν δεν υπάρχουν ατομικές δυνατότητες δε δύναται να βελτιωθεί η επιθετική λειτουργία.
Συμπέρασμα
Ο Πανθρακικός έκανε ένα μεγάλο βήμα για τη σωτηρία, διατηρώντας το δικαίωμα να καθορίζει την τύχη του. Απέδειξε πως διαθέτει ένα αξιόμαχο σύνολο που προσπαθεί να παίξει ποδόσφαιρο και δε θυμίζει σε καμία περίπτωση την Προοδευτική του Σούλη Παπαδόπουλου.
Αντίθετα, ο Άρης εμφανίστηκε άνευρος και απαθής στο παιχνίδι που θα έκρινε τη βιωσιμότητά του. Το επιθετικό πλάνο ήταν ανύπαρκτο, η τακτική πειθαρχία περιορισμένη και η πλειοψηφία των προσωπικών μονομαχιών χαμένη. Εκ του αποτελέσματος, ο Σούλης δεν κατάφερε να μετατρέψει τους soft παίκτες σε…πολεμιστές και δε δικαίωσε τον τίτλο ότι «ξέρει να σώζει ομάδες».
Δυστυχώς, ξεγυμνώθηκαν τα ψέματα της διοίκησης και αποδείχτηκε ότι ο Πολατιάν έχει απλώς διακοσμητικό ρόλο διότι το ποδόσφαιρο παίζεται στον αγωνιστικό χώρο. Μετά από την πληθώρα λανθασμένων επιλογών από τους συνταξιούχους διαχειριστές πρωτοδικείου, μόνο ένα θαύμα θα σώσει την ομάδα.

http://www.overlap.gr/aris-panthrakikos-0-0-o-soulis-epese-stin-pagida-tou-dermitzaki/