Άρης – Αστέρας: 5-1 | Τακτικός ρεαλισμός και αγωνιστική πειθαρχία

Οι διατάξεις των δύο ομάδων

Συνήθως, οι προπονητές προβληματίζονται αν θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν «την τακτική που ταιριάζει στην ομάδα τους» ή επιβάλλεται να «προσαρμόσουν την τακτική της ομάδας τους με βάση τα χαρακτηριστικά του αντιπάλου». Ο Παπαδόπουλος δεν αντιμετώπισε αυτό τον πονοκέφαλο, διότι γνώριζε πως το παιχνίδι που «αρέσει στον Άρη» είναι ακριβώς αυτό που δημιουργεί προβλήματα στον Τσιώλη. Τελικά, επέλεξε συντηρητικό τακτικό πλάνο αλλά…κατάφερε να πετύχει 5 γκολ.

Ποδόσφαιρο αναμονής – Άμυνα στα 3/5 του γηπέδου

Ο προπονητής του Άρη επέτρεψε στην Τρίπολη να παίξει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας, γνωρίζοντας την αδυναμία να επιτεθεί οργανωμένα απέναντι σε συμπαγή αμυντικά σύνολα. Δεδομένου ότι οι αντίπαλοι μεσοεπιθετικοί δυσκολεύονται να συνδυαστούν σε κλειστό χώρο, ο Παπαδόπουλος έστησε την ομάδα με “φιλοσοφία position” και δικαιώθηκε. Δηλαδή, προτίμησε να «διατηρήσει τις θέσεις» των παικτών παρά να «διατηρήσει την κατοχή» της μπάλας.
Η συνοχή της μεσοαμυντικής γραμμής και το πάθος στις προσωπικές μονομαχίες ανάγκασε τους φιλοξενούμενους να ακολουθήσουν ανορθόδοξο τρόπο ανάπτυξης. Η δυσκολία κάθετης προώθησης οδήγησε σε βαθιές μπαλιές, που αποτέλεσαν εύκολη λεία για την κιτρινόμαυρη «αμυντική αεροπορία». Κατ’ αυτό τον τρόπο, απομονώθηκε ο προωθημένος center for και τροφοδοτήθηκε ελάχιστα από τους συμπαίκτες του.

Η αμυντική λειτουργία του Άρη βραχυκύκλωσε την ανάπτυξη του Αστέρα, θέτοντας τις βάσεις για μία άνετη νίκη

Προσαρμοσμένη πίεση στον άξονα

Όποτε οι φιλοξενούμενοι κατάφερναν να περάσουν το κέντρο με τη μπάλα στα πόδια, αντιμετώπιζαν πολυπρόσωπη άμυνα που ήταν προετοιμασμένη να αναχαιτίσει τις οργανωμένες επιθέσεις. Τα εξτρέμ συμμετείχαν στην ανασταλτική λειτουργία και τα αμυντικά χαφ έβγαιναν «πρώτα στη μπάλα», προκειμένου να αποφευχθεί η κάθετη ανάπτυξη προς την περιοχή του Διούδη.
Ο εκάστοτε κάτοχος της μπάλας βρισκόταν κλεισμένος μεταξύ δύο παικτών, ενώ ακολουθούσε ακόμα ένας στα 2-3 μέτρα ώστε να δυσκολέψει την τροφοδότηση των επιθετικών. Ως αποτέλεσμα, η πλειοψηφία των μεταβιβάσεων ήταν λανθασμένη και επέτρεψε στον Άρη να αντεπιτεθεί με αξιώσεις στο δεύτερο ημίχρονο.

Χαρακτηριστική περίπτωση προσαρμοσμένης πίεσης που οδήγησε σε λανθασμένη μεταβίβαση

Η παρουσία του Τάτου

Η ταλαντούχος επιτελικός έπαιξε, αρχικά, ρόλο οργανωτή και κατάφερε να εκμεταλλευτεί τα κενά στον άξονα της Τρίπολης. Συνδυάστηκε σε «κλειστό χώρο» με τους μεσοεπιθετικούς, προβλημάτισε τους αμυντικούς με «κλειστές τρίπλες» και «κουβάλησε» τη μπάλα ώστε να «πάρουν μέτρα» τα εξτρέμ. Η ποιότητά με τη μπάλα στα πόδια απέτρεψε τις «μεγάλες μεταβιβάσεις» και οδήγησε σε ορθολογικό τρόπο ανάπτυξης απέναντι στα «βαριά κορμιά» του Αστέρα.
Στο δεύτερο ημίχρονο, ο Τάτος έπαιξε το παιχνίδι που του «ταιριάζει περισσότερο» διότι ο Τσιώλης αναγκάστηκε να ρισκάρει ανεβάζοντας τις γραμμές του. Όπως ήταν αναμενόμενο, οι προωθήσεις των φιλοξενούμενων προσέφεραν την ευκαιρία να «παίξει στον κενό χώρο» και να συνδυαστεί με τους συμπαίκτες του σε «ανοιχτό γήπεδο». Η αποτελεσματικότητα που επέδειξε τόσο σε επίπεδο μεταβιβάσεων όσο και τελικών προσπαθειών συνέβαλλαν στην εύκολη επικράτηση.

Ο Τάτος προωθείται τον κενό χώρο και «σκοτώνει» από μακρινή απόσταση

Ο ρόλος του Οικονομόπουλου

Ο Παπαδόπουλος «κλείδωσε» τη νίκη με την αλλαγή του Οικονομόπουλου, αναθέτοντας ρόλο συνδετικού κρίκου μεταξύ της μεσοαμυντικής γραμμής. Ο νεαρός αμυντικός χαφ τοποθετήθηκε ακριβώς μπροστά από τα center back και πίσω από τους Παπαστεριανό – Τριανταφυλλάκο, συμβάλλοντας στην κυριαρχία των κιτρινόμαυρων στον άξονα.
Μετά το 75ο λεπτό, ο Άρης έδωσε βάθος στην άμυνα και περιόρισε τις προωθήσεις των ανασταλτικών μέσων ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι ελπίδες της Τρίπολης για ανατροπή. Τελικά, όχι μόνο δεν απειλήθηκε αλλά κατάφερε να σκοράρει στην αντεπίθεση δίνοντας διαστάσεις θριάμβου στη νίκη.

Η παρουσία του Οικονομόπουλου στο «κενό» μεταξύ των ανασταλτικών γραμμών μείωσε τους κενούς χώρους και έβαλε τέλος στις επιθετικές προσπάθειες των φιλοξενούμενων

Κοέλιο vs Ζαραδούκας

Αμφότεροι κάλυπταν τα δύο άκρα της άμυνας, αλλά είχαν διαφορετικές τακτικές οδηγίες. Ο Ζαραδούκας «έπαιρνε μέτρα» για να δημιουργήσει αριθμητική υπεροπλία στην αριστερή επιθετική πτέρυγα και να παίξει overlap με το εξτρέμ της πλευράς του. Αντίθετα, ο Κοέλιο περιορίστηκε σε καθαρά ανασταλτικό ρόλο και δεν προωθούνταν καθώς στερείται ταχύτητας με τη μπάλα στα πόδια. Αξίζει να σημειωθεί πως στις περιπτώσεις που ο Ζαραδούκας ανέβαινε στην επίθεση, ο Κοέλιο «έκλεινε αριστερά» στην άμυνα ώστε να παίξει ρόλο «τρίτου center back». Με αυτό τον τρόπο, διατηρήθηκε η ισορροπία της αμυντικής γραμμής και δε δόθηκε χώρος ώστε να βγει η Τρίπολη στην κόντρα.