Ο Άρης πέταξε ‘λευκή πετσέτα’ σε επίπεδο φυσικής κατάστασης. Το μόνο εύκολο είναι να ‘χρεώσουμε’ το φταίξιμο στην προετοιμασία του Χατζηνικολάου. Στην πραγματικότητα, όμως, οι 3 από τους 5 τραυματίες (Ψυχογιός, Ουντότζι, Τάτος) δεν ήταν παρόντες στη Βουλγαρία. Επομένως, το πρόβλημα είναι αλλού…
Η αγωνιστική κατάρρευση οφείλεται στη βίαιη αλλαγή μοντέλου προπονήσεων μετά την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας από τον Μιλίνκοβιτς. Προσέξτε ακριβώς τη διατύπωση: δε φταίει (αυτός καθεαυτός) ο τρόπος προπόνησης, αλλά η απότομη αλλαγή της έντασης από soft σε hard.
Η προετοιμασία του Παντελίδη είχε στόχο να φορμαριστεί η ομάδα τον Νοέμβριο, ώστε να μη ‘σκάσει’ τον Φεβρουάριο. Όπως ήταν λογικό, οι επιδόσεις των ποδοσφαιριστών δεν είχαν φτάσει ακόμα στο maximum γιατί γίνεται συντήρηση.
Ο Ραντάκοβιτς είδε τα ‘πειραγμένα εργομετρικά’ και αδιαφόρησε για τη φιλοσοφία του προκατόχου του. Προτίμησε να ‘πλακώσει’ τους παίκτες σε σκληρές προπονήσεις ώστε να φορμαριστούν άμεσα και να αναδειχτεί το έργο του Μιλίνκοβιτς σε…πρώτο χρόνο.
Οι ποδοσφαιριστές, όμως, ‘κλάταραν’ γιατί δεν είναι ρομπότ. Δυστυχώς, ο Κλάρκ Κέντ δε μπορεί να γίνει…Superman. Δεν κρίνω τους γυμναστές, γιατί ο καθένας έχει δικαίωμα να πρεσβεύει τη δική του φιλοσοφία. Κατακρίνω, όμως, τη διοίκηση που δέχτηκε την αντικατάσταση του Παντελίδη (τον οποίο δεν ‘επέβλεπε’) και έδωσε την ομάδα ‘εν λευκώ’ στον Ραντάκοβιτς (τον οποίο, επίσης, δεν ‘επιβλέπει’).
Εξηγήσεις από Ηλιάδη
Δηλαδή, άφησε τον Άρη στο ‘έλεος’ των γυμναστών και πόνταρε στον παράγοντα τύχη. Τελικά, οι δύο γυμναστές είχαν διαφορετική κουλτούρα και την πλήρωσε
