Ο Ηρακλής για ακόμα μια χρονιά δεν κατάφερε να φτάσει από εκεί που δεν έπεσε ποτέ, και έτσι πρέπει να σκεφτούν άπαντες στον σύλλογο την επόμενη ημέρα. Ο Ηρακλής χρειάζεται ολική αλλαγή ώστε να καταφέρει να πάει στην Σούπερλιγκα. Με τον Θόδωρο Παπαδόπουλο πρόεδρο δεν πρόκειται να τα καταφέρει!
Αυτή η ομάδα χρειάζεται ανθρώπους που να την νοιάζονται και να χτυπάνε το χέρι στο τραπέζι. Ο Ηρακλής με τον Θόδωρο Παπαδόπουλο δεν μπόρεσε να το κάνει αυτό ουδέποτε. Ακόμα και στην αρχή τα λόγια του δεν έγιναν πραγματικότητα. Να πληρώσει το χρέος του, διότι επί θητείας του έγινε, και να μην περιμένει το ''μάννα εξ ουρανού'', ώστε να πληρώσει ο επόμενος άνθρωπος που θέλει να εμπλακεί στα διοικητικά του Ηρακλή.
Η ομάδα αυτή χρειάζεται έναν πραγματικό δυνατό πρόεδρο για να διεκδικήσει επιτέλους το πιο απλό πράγμα που λέγεται άνοδος. Ένας άνθρωπος που να μην είναι απλά λόγια, αλλά και πράξεις. Όπως και να παρθούν παίκτες με πνεύμα νικητή, αλλά και με ψυχή.
Μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού ήταν αυτοί φέτος στην ομάδα. Δεν μπορούσαν να σηκώσουν το βάρος μιας ιστορικής φανέλας, αλλά όπου φτωχός και η μοίρα του. Όταν έπρεπε να γίνουν κινήσεις στο αγωνιστικό οι προπονητές (σ.σ Γκόγκις-Όγιος) αρκέστηκαν σε μέτριες μεταγραφές. Μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχει και ο τεχνικός διευθυντής της ομάδας Κώστας Τσαλίκης.
Τώρα όλα μπορεί να φταίνε. Πρέπει ο Ηρακλής να σηκώσει κεφάλι και να δει την πραγματικότητα κατάματα. Και η πραγματικότητα λέγεται αυτοκάθαρση!
