Αύριο βράδυ στις 22:00 στο "Σαντιάγκο Μπερναμπέου", κοντράρονται δύο από τις κορυφαίες ομάδες στον κόσμο για την πρόκριση στον τελικό του Copa Del Rey, ο λόγος για την Ρεάλ Μαδρίτης και την Μπαρτσελόνα, στην ρεβάνς του 1-1 στο "Κάμπ Νου".
Και οι δύο από την στιγμή που βρέθηκαν πριν τον τελικό, η πρόκριση θα έχει μεγαλύτερη αξία καθώς πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα ντέρμπι, αφού υπάρχει μεγάλο μίσος από τους φίλους και των δύο, συν ότι πρόκειται να είναι το μεγάλο φαβορί για έναν τίτλο όποιος από τους δύο περάσει.
Θυμίζουμε ότι μετά τον αγώνα κυπέλλου οι μονομάχοι θα βρεθούν και πάλι αντίπαλοι, στο ίδιο γήπεδο το Σάββατο 2/3 στις 21:45 για την 26η αγωνιστική της La Liga.
Η Αθλητική Γνώμη σας θυμίζει τους σημαντικότερους παίκτες που φόρεσαν την φανέλες και των δύο σπουδαίων ομάδων της Ισπανίας.
Ούτε ένας ούτε δύο αλλά 29 ποδοσφαιριστές έπαιξαν και στους δύο:
ΑΛΦΟΝΣΟ ΑΛΜΠΕΝΙΘ: Γιος ενός εκ των σημαντικότερων Ισπανών μουσικοσυνθετών του 19ου αιώνα, του Ισαάκ Αλμπένιθ, ο γεννημένος το 1886 Αλφόνσο Αλμπένιθ καταγράφεται ως ο πρώτος ιστορικά που πέρασε στην… αντίπερα όχθη, το 1902, σε ηλικία μόλις 16 ετών. Ιδρυτικό μέλος της Μπαρτσελόνα, το 1901, ο Αλμπένιθ έφυγε ένα χρόνο αργότερα για σπουδές στην πρωτεύουσα και εγγράφηκε στον Ποδοσφαιρικό Ομιλο Μαδρίτης (όπως λεγόταν στα πρώτα χρόνια λειτουργίας της η Ρεάλ). Αγωνίστηκε για πολλά χρόνια στη Ρεάλ και αργότερα διετέλεσε και διοικητικό στέλεχός της, ενώ υπήρξε ο πρώτος πρόεδρος της ομοσπονδίας διαιτητών της Ισπανίας.
ΡΙΚΑΡΝΤΟ ΘΑΜΟΡΑ:Το βραβείο που απονέμεται κάθε χρόνο στον καλύτερο τερματοφύλακα του ισπανικού πρωταθλήματος φέρει το όνομά του και αυτό από μόνο του καταδεικνύει την αξία του θρυλικού Ρικάρντο Θαμόρα. Ο κορυφαίος γκολκίπερ της Ισπανίας (τουλάχιστον) προπολεμικά συνέδεσε το όνομά του με την Εσπανιόλ, αλλά αγωνίστηκε και στους δύο «αιωνίους». Επαιξε για μία τριετία (1919-1922) στην Μπαρτσελόνα, ενώ στη Ρεάλ υπέγραψε στο ζενίθ της καριέρας του, το 1930, και έμεινε ως το 1936. Υπήρξε από τους πρωταγωνιστές στο πρώτο πρωτάθλημα των «μερένγκες», την περίοδο 1931-32, ενώ μυθική θεωρείται η εμφάνισή του στον τελικό κυπέλλου του 1936, όταν η Ρεάλ νίκησε 2-1 την… Μπαρτσελόνα, αν και έπαιζε για πολλή ώρα με δέκα παίκτες.
ΓΙΟΣΕΠ ΣΑΜΙΤΙΕΡ: Ενα από τα μεγαλύτερα αστέρια της προεμφυλιακής Μπαρτσελόνα, ο Γιόσεπ Σαμιτιέρ έγινε ο πρώτος ποδοσφαιριστής που προκάλεσε αντιδράσεις με τη μετακίνησή του στη Ρεάλ, το 1932. Αγωνίστηκε επί 13 χρόνια στους «μπλαουγκράνα» και είναι μέχρι σήμερα ο τρίτος σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου με 333 γκολ. Στη Μαδρίτη ο «άνθρωπος-ακρίδα», όπως ήταν το παρατσούκλι του, έμεινε δύο χρόνια χωρίς ανάλογη επιτυχία. Με την πάροδο των χρόνων η… προδοσία του ξεχάστηκε και ο Σαμιτιέρ επέστρεψε τη δεκαετία του 1940 ως προπονητής στην Μπαρτσελόνα και την οδήγησε στην κατάκτηση ενός πρωταθλήματος, ενώ αργότερα έπαιξε καθοριστικό ρόλο (ως scout) στην απόκτηση του μετέπειτα θρύλου των Καταλανών, Λαντισλάο Κουμπάλα.
ΖΟΥΣΤΟ ΤΕΧΑΔΑ: Ακόμη μία σημαντική προσωπικότητα των «μπλαουγκράνα», ο Ζούστο Τεχάδα αγωνίστηκε στην Μπαρτσελόνα από το 1953 έως το 1961 και κατέκτησε δύο πρωταθλήματα, δύο κύπελλα Ισπανίας και δύο Κύπελλα Εκθέσεων (προπομπός του Κυπέλλου UEFA). Το 1961 απομακρύνθηκε από την ομάδα της Βαρκελόνης και δεν δίστασε να υπογράψει στη Ρεάλ, σε μία εποχή που οι σχέσεις των δύο συλλόγων είχαν επιδεινωθεί, εξαιτίας της υπόθεσης του Αλφρέδο ντι Στέφανο (βλ. παρακάτω). Ο Τεχάδα έμεινε δύο χρόνια στη Μαδρίτη και πανηγύρισε ισάριθμα πρωταθλήματα κι ένα κύπελλο, πριν κλείσει την καριέρα του στην Εσπανιόλ.
ΕΒΑΡΙΣΤΟ: Ο Βραζιλιάνος επιθετικός, που έκανε μεγάλο όνομα στην πατρίδα του με τη φανέλα της Φλαμένγκο, μεταγράφηκε το 1957 στην Μπαρτσελόνα και έπαιξε εκεί πέντε χρόνια. Σημείωσε 78 γκολ σε 114 αγώνες πρωταθλήματος και κατέκτησε δύο πρωταθλήματα, ένα κύπελλο και δύο Κύπελλα Εκθέσεων. Το 1962, όμως, αρνήθηκε την πρόταση των Καταλανών να πάρει ισπανική υπηκοότητα, ώστε να μην καταλαμβάνει θέση ξένου, και αποχώρησε προκειμένου η Μπαρτσελόνα να υπογράψει τον Ουρουγουανό Λουίς Αλμπέρτο Κουμπίγια. Η… αντίδραση του Εβαρίστο ήταν να υπογράψει στη Ρεάλ, όπου έμεινε τρία χρόνια και πανηγύρισε δύο πρωταθλήματα, χωρίς πάντως να έχει πολλές συμμετοχές.
ΜΠΕΡΝΤ ΣΟΥΣΤΕΡ:


Ο Γερμανός επιτελικός μέσος μεγαλούργησε στην Μπαρτσελόνα για 8 χρόνια, την οποία άφησε για δύο χρόνια για την "βασίλισσα" στην οποία δύο σεζόν, εκτός από παίκτης στην Ρεάλ διετέλεσε και προπονητής το 2007-08.
Τώρα ο 59 χρόνος προπονητής είναι στην Κινέζικη Νταλιάν Γιφάνγκ.
1980–1988 Μπαρτσελόνα 170 (63)
1988–1990 Ρεάλ Μαδρίτης 61 (13)
2007–2008 Ρεάλ Μαδρίτης προπονητής
ΛΟΥΙΣ ΜΙΓΙΑ: Από τα αγαπημένα παιδιά του Γιόχαν Κρόιφ, που τον καθιέρωσε στην πρώτη ομάδα της Μπαρτσελόνα και τον στήριξε όσο ελάχιστους. Το 1990, ο Μίγια ήρθε σε ρήξη με τη διοίκηση των «μπλαουγκράνα» και τον ίδιο τον Κρόιφ, καθώς ζητούσε περισσότερα χρήματα για να ανανεώσει το συμβόλαιό του. Τελικά έμεινε ελεύθερος και η Ρεάλ έσπευσε να του προσφέρει συμβόλαιο και να τον κάνει δικό της. Ο Μίγια έμεινε επτά χρόνια στη Μαδρίτη και κατέκτησε δύο πρωταθλήματα κι ένα κύπελλο (είχε από ένα και με την Μπαρτσελόνα), πριν ολοκληρώσει την καριέρα του στη Βαλένθια. Οταν αποχώρησε ο Μίγια από τη Βαρκελόνη, ο Κρόιφ αποφάσισε να καλύψει τη θέση του αμυντικού χαφ εκ των έσω, προωθώντας έναν παίκτη από τις ακαδημίες του συλλόγου. Το όνομά του ήταν Πεπ Γκουαρντιόλα…
ΦΕΡΝΑΝΤΟ ΜΟΥΝΙΟΘ (ΝΑΝΤΟ):Προϊόν» των ακαδημιών της Σεβίλης, ο Νάντο μεταγράφηκε στην Μπαρτσελόνα το 1990 και ήταν βασικός σέντερ μπακ της ομάδας που κατέκτησε το παρθενικό Κύπελλο Πρωταθλητριών των «μπλαουγκράνα», το 1992. Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς εξέφρασε την επιθυμία να επιστρέψει στη Σεβίλη και πλήρωσε από την τσέπη του 500 εκατομμύρια πεσέτες για να τα καταφέρει. Μόνο που ο Νάντο δεν επρόκειτο να ξαναφορέσει τη φανέλα των Ανδαλουσιάνων, οι οποίοι τον πούλησαν απευθείας στη Ρεάλ, «πακέτο» με τον Ιβάν Ζαμοράνο!
ΓΚΕΟΡΓΚΕ ΧΑΤΖΙ:


Το έλεγαν «Μαραντόνα των Βαλκανίων» δεν… στέριωσε πουθενά στην καριέρα του, εκτός από τα τελευταία χρόνια στη Γαλατάσαραϊ. Κατά τη διάρκεια της… περιοδείας του ανά την Ευρώπη, πέρασε και από τους δύο μεγάλους της Ισπανίας, πρώτα από τη Ρεάλ (1990-92) κι έπειτα από την Μπαρτσελόνα (1994-96).
1990–1992 Ρεάλ Μαδρίτης 64 (16)
1994–1996 Μπαρτσελόνα 36 (7)
ΜΙΚΑΕΛ ΛΑΟΥΝΤΡΟΥΠ
:

Ο Δανός πρώτα πέρασε πέντε χρόνια με επιτυχία από την Μπαρτσελόνα, στην συνέχεια πήρε μεταγραφή για την Ρεάλ όπου έμεινε για δύο σεζόν.
1989-1994 Μπαρτσελόνα 167 (40)
1994-1996 Ρεάλ Μαδρίτης 62 (12)
ΛΟΥΙΣ ΕΝΡΙΚΕ:

Το αντίθετο "αμαρτωλό" δρομολόγιο αυτής της δύσκολης πορείας. Ο πρώην τεχνικός της Μπαρτσελόνα ήταν πρώτα "μερένγκες", πριν να γίνει "μπλαουγκράνα". H Ρεάλ Μαδρίτης τον απέκτησε το καλοκαίρι του 1991 πληρώνοντας 1.5 εκατομμύριο ευρώ σημερινά χρήματα. Από τη σεζόν 1995/96 ο τεχνικός της Ρεάλ Μαδρίτης, Βαλντάνο, έπαψε να χρησιμοποιεί τόσο συχνά τον Λουίς Ενρίκε, ο οποίος τον Οκτώβριο του 1995 δήλωσε ανοιχτά στους δημοσιογράφους πως έβλεπε το μέλλον του μακριά από τη Ρεάλ.
Η Μπαρτσελόνα είχε εκφράσει ανεπίσημα το ενδιαφέρον της και στο τέλος εκείνης της περιόδου, το καλοκαίρι του 1996, ο παίκτης έμεινε ελεύθερος, η Ρεάλ δεν έδειξε και μεγάλο ενδιαφέρον να τον ανανεώσει και κάπως έτσι ο Λούτσο κατέληξε στη Βαρκελώνη. Από εκεί και πέρα συνέδεσε την ποδοσφαιρική και προσωπική του διαδρομή με την Μπαρτσελόνα, της οποίας αποτέλεσε και πρώτος προπονητής, ενώ σίγουρα δεν είναι καθόλου επιθυμητός στη Μαδρίτη.
1991-1996 Ρεάλ Μαδρίτης 157 (15)
1996-2004 Μπαρτσελόνα 207 (73)
2014-2017 Μπαρτσελόνα προπονητής
ΡΟΝΑΛΝΤΟ:

Το φαινόμενο αγωνίστηκε πρώτα στην Μπαρτσελόνα και αργότερα στην Ρεάλ, κρατώντας ένα σπάνιο ρεκόρ, αφού έχει πετύχει γκολ στα "El Clasicco" και με τους δύο, αλλά το ίδιο έχει πετύχει και στην Ιταλία με τις φανέλες των Ίντερ και Μίλαν.
1996-1997 Μπαρτσελόνα 37 (34)
2002-2007 Ρεάλ Μαδρίτης 127 (83)
ΣΑΜΟΥΕΛ ΕΤΟ:


Ένα από τα μεγαλύτερα λάθη της Ρεάλ, που όταν την έβρισκε αντίπαλο την πλήγωνε πρώτα με την Μαγιόρκα και μετά με την Μπαρτσελόνα.
1997-2000 Ρεάλ Μαδρίτης 3 (0)
2004-2009 Μπαρτσελόνα 145 (108)




