Πάλι ΔΕΘ. Το ελληνικό παράρτημα του Δ.Ν.Τ κατέφθασε στη Θεσσαλονίκη, υποτίθεται για να εγκαινιάσει την 75η φορά μιάς Διεθνούς; και πλήρως απαξιωμένης έκθεσης.Απο τη δεκαετία του '60 και μετά, η παρουσία της εκάστοτε κυβέρνησης τέτοια εποχή στην πόλη, συνδυάζεται με βαρύγδουπες προσδοκίες, για κάτι που δεν εκπληρώνεται ποτέ. Την ευημερία των πολιτών και όχι των αριθμών.
Απο την άλλη πλευρά, μια δυνατή για αυτούς δικαιολογία ότι μας σκέφτονται. Ίσως τόσο να αξίζουμε. 3 μέρες.
Οι διαδηλώσεις σημείο αναφοράς, έτσι πρέπει, άλλωστε πού αλλού να τους βρείς 362 μέρες το χρόνο; Κλειστή λοιπόν η πόλη, για μια γιορτή- μαρτύριο. Τί αποδίδει όμως σε όφελος της πόλης αυτή η έκθεση; Φέρνει τουρισμό; Επενδύσεις; Κατανάλωση; Έχουμε να μάθουμε κάτι καινούριο; Θα είμαι υπερβολικός αν πω πως αυτοί που έχουν κέρδος είναι τα 5άστερα ξενοδοχεία, οι ψαροταβέρνες σε κέντρο και Καλαμαριά και τα φίρμες καταστήματα σε Μητροπόλεως-Προξένου Κορομηλά-Τσιμισκή; Την πλάκα τους έρχονται να κάνουν οι υψηλά ιστάμενοι, μαζί με κανένα γκομενάκι, ή με συγγενή, μα σίγουρα με αρκετά κομματικά μαντρόσκυλα.
Με λίγη προσοχή παραπάνω φέτος γιατί το γιαούρτι και τα υβριστικά πινελίκια, μπορεί να τους χαλάσουν τη διάθεση. Επειδή ταυτόχρονα με την τσέπη μας, έχουμε σε ύφεση και το savoir vivre...
Όξω απ'την παράγκααα, που έλεγε η Μαλβίνα. Μας άνοιξε μια χαραμάδα σκέψης, όπως πολλοί άλλοι, εκτός ορίων εκπαίδευσης και δημοσίων θεαμάτων.
