doncaster-LEEDS UTD 0-3

να γίνει πάλι ο Ross McCormack. Απίστευτος, ορεξάτος, αθλητικός με το ένστικτο του γκολτζή πιο εμφανές από ποτέ. Το τέρμα που σημείωσε ήταν η απόδειξη σε όλους ότι ο Ross είναι ικανός για πολλά πράγματα φέτος. Είδαμε επίσης και έναν συγκλονιστικό Andy Lonergan κάτω από τα γκολπόστ να εμπνέει σιγουριά και σταθερότητα σε κάθε του κίνηση. Μακάρι ο τραυματισμός του να είναι επιπόλαιος και να ξεπεραστεί σύντομα γιατί έναν τέτοιο τερματοφύλακα έχει πραγματικά ανάγκη η Leeds. Ξεχωρίζω επίσης από απόψε τους: Aidan White (εξαιρετικός στις εφορμήσεις του, ταχύτατος, αλλά θέλει δουλειά ακόμα στα ανασταλτικά καθήκοντα), Tom Lees (στυλοβάτης, γίγαντας πραγματικός στην καρδιά της άμυνας, δυνατός) και βεβαίως την - για άλλη μια φορά - εξαιρετική συνεργασία των Jonathan Howson - Adam Clayton στα χαφ. Ήταν και οι δύο υπέροχοι. Θα είναι τεράστιο έγκλημα αν ο Johny Howson αναγκαστεί να φύγει από την ομάδα στο τέλος ή στη μέση της σεζόν. Ο παίχτης αυτός έχει στο αίμα του την Leeds.
Ολοκληρώνοντας, νομίζω ότι δεν πρέπει να υπάρχει έστω ένας οπαδός της ομάδας μας απόψε που να μην έμεινε ευχαριστημένος από αυτό που είδε. Επιτέλους, ο Simon Grayson φαίνεται ότι αρχίζει και δουλεύει λίγο και στην άμυνα. Καιρός ήταν.
Marching On Together!