arhs-platanias 1-2 analysh - ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΓΝΩΜΗ

ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΓΝΩΜΗ

ΕΔΩ ΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ

ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΓΝΩΜΗ (ΓΝΩΜΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ)

Breaking

Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2013

arhs-platanias 1-2 analysh

Άρης-Πλατανιάς: 1-2 | Τα ατομικά λάθη εκθέτουν τον Μιλίνκοβιτς

Άρης-Πλατανιάς: 2-0 | Τα ατομικά λάθη εκθέτουν τον Μιλίνκοβιτς
Οι κιτρινόμαυροι πέταξαν ακόμα 3 βαθμούς στην έδρα τους, επιβεβαιώνοντας ότι έχουν πρόβλημα στη διάσπαση οργανωμένης άμυνας. Το Χαριλάου έχει εξελιχθεί σε εφιάλτη, καθώς οι αντίπαλοι παρατάσσονται με αμυντικογενείς προσανατολισμούς και αναγκάζουν τον Άρη να παίξει ένα στυλ ποδοσφαίρου που δεν του ταιριάζει. Ο Ουζουνίδης ακολούθησε την…πεπατημένη, ανάγκασε τους γηπεδούχους να ‘κάνουν παιχνίδι



Οι διατάξεις των δύο ομάδων
Οι διατάξεις των δύο ομάδων
Οι κιτρινόμαυροι πέταξαν ακόμα 3 βαθμούς στην έδρα τους, επιβεβαιώνοντας ότι έχουν πρόβλημα στη διάσπαση οργανωμένης άμυνας. Το Χαριλάου έχει εξελιχθεί σε εφιάλτη, καθώς οι αντίπαλοι παρατάσσονται με αμυντικογενείς προσανατολισμούς και αναγκάζουν τον Άρη να παίξει ένα στυλ ποδοσφαίρου που δεν του ταιριάζει. Ο Ουζουνίδης ακολούθησε την…πεπατημένη, ανάγκασε τους γηπεδούχους να ‘κάνουν παιχνίδι’ και τους κέρδισε εκμεταλλευόμενος τα ατομικά λάθη.
aris-platanias-analysis

Τα πρόσωπα εξέθεσαν Μιλίνκοβιτς

Ο Σέρβος χρησιμοποίησε 3 αμυντικά χαφ, εκ των οποίων τα 2 δεν επιδεικνύουν ανασταλτική αποτελεσματικότητα αλλά διαθέτουν δημιουργικό χάρισμα. Αποφάσισε, δηλαδή, να θυσιάσει την αμυντική συνοχή ώστε να επιτευχθεί πολυφωνία στην ανάπτυξη από τον άξονα Τελικά, η αμυντική λειτουργία στο κέντρο έγινε soft χωρίς να βελτιωθεί το transition game.
Μετά από 9 αγωνιστικές, μπορούμε να καταλήξουμε στα εξής αγωνιστικά συμπεράσματα:
  • ο Τριανταφυλλάκος δεν είναι αμυντικό χαφ και δεν έχει προσαρμοστεί στα τακτικά ζητούμενα της συγκεκριμένης θέσης. Ως αποτέλεσμα, η παρουσία του στον άξονα δε συμβάλλει στη βελτίωση της αγωνιστικής λειτουργίας
  • ο Παπαδόπουλος δε μπορεί να ανταπεξέλθει ούτε σε ρόλο box-to-box ούτε σε θέση ακραίου χαφ. Οι πολυσύνθετες prospective δυνατότητές ανήκουν στις προσδοκίες του παρελθόντος και οι υπερβολικές απαιτήσεις από αυτόν γυρίζουν μπούμερανγκ στην ομάδα. Μπορεί να αποδώσει αποτελεσματικά σε ρόλο ‘τρίτου χαφ’ μπροστά από τους αμυντικούς μέσους, αλλά δεν είναι σε θέση να κάνει ‘δύο δουλειές’ στο γήπεδο. Καλύτερα, λοιπόν, να του ζητά ο προπονητής…‘μία και καλή’.
  • ο Τάτος αδρανοποιείται όταν αναγκάζεται να επιστρέφει στο κέντρο, ώστε να γίνει αποδέκτης της μπάλας. Δε μπορεί να ‘περάσει’ τη μισή αντίπαλη ομάδα, υποχρεώνεται να ντριπλάρει προς το…πουθενά και εξουδετερώνεται εύκολα. Πρέπει να τοποθετηθεί κοντά στον επιθετικό, να του αποδοθεί ρόλος ‘false 9’ και να παίρνει τη μπάλα κοντά στην περιοχή. Σε εκείνο το σημείο είναι αποτελεσματικός και απειλητικός. Δυστυχώς, το σύγχρονο ποδόσφαιρο έχει μεταλλαχθεί και δε ‘σηκώνει’…τα 10ρια του παρελθόντος.
  • η σωματοδομή του Ίμπε δεν παραπέμπει σε εξτρέμ. Θυμίζει τον Νιμανί του ΠΑΟΚ, ο οποίος επίσης είχε ποιοτικά χαρακτηριστικά αλλά…υποαπέδιδε στη γραμμή. Ο παίκτης του Άρη μπορεί να συμβάλλει στη βελτίωση της επιθετικής λειτουργίας μόνο αν μεταφερθεί πιο κοντά στον άξονα. Διαφορετικά, τα ατομικά του προτερήματα αχρηστεύονται στην πτέρυγα.
  • ο Σταυρόπουλος είναι hot prospect και μπορεί να παίξει παιχνίδι αντεπιθέσεων. Η χρησιμοποίησή του ως αλλαγή (όταν το παιχνίδι ‘καίει’) δεν του επιτρέπει να ξεδιπλώσει το ταλέντο του. Άλλωστε, η τακτική του συμπεριφορά απέναντι σε οργανωμένη άμυνα είναι ακόμα ανώριμη. Αν, όμως, χρησιμοποιείται ως βασικός τότε θα αναγκάσει την αντίπαλη άμυνα να τον…νιώσει καλύτερα και θα εκτοξεύσει τη χρηματιστηριακή του αξία. Ας μην ξεχνάμε ότι η οικονομική εξυγίανση προϋποθέτει ‘έξυπνες πωλήσεις’, που θα γίνουν μόνο εφόσον το ‘προϊόν βγει στη βιτρίνα’.
Λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα ως άνω, αντιλαμβανόμαστε ότι οι επιλογές του Μιλίνκοβιτς στο παιχνίδι με τον Πλατανιά ήταν λανθασμένες διότι (απλούστατα) δε μπορούσαν να υλοποιήσουν το θεωρητικό τακτικό πλάνο στον αγωνιστικό χώρο.

Πολυθεσίτες: απαραίτητοι ή…επικίνδυνοι;

Οι ‘Βοσκάκειες απουσίες’ προκάλεσαν, μοιραία, αλλαγές σε επίπεδο προσώπων. Σε τέτοιες περιπτώσεις, οι προπονητές καλούνται να απαντήσουν στο βασανιστικό ερώτημα: «χρησιμοποιείς τον ΄καλύτερο’ σε λάθος θέση ή τον ‘μέτριο’ στη σωστή θέση;». Ποια επιλογή είναι αποτελεσματικότερη;
Οι παίκτες με πολυδιάστατες ικανότητες, εμπειρία και προσωπικότητα ανταποκρίνονται επαρκώς στα τακτικά ζητούμενα μίας θέσης που δεν είναι η ‘φυσική’ τους. Είναι, επομένως, προτιμότερο να χρησιμοποιούνται στη θέση κάποιου ‘μέτριου’ γιατί καλύπτουν τη «διαφορά γνώσης της θέσης» με την «διαφορά ποιότητας και αντίληψης».
Τι συμβαίνει, όμως, όταν οι ‘καλύτεροι’ είναι κι αυτοί ‘μέτριοι’; Ο Τριανταφυλλάκος δεν είναι αμυντικό χαφ, ο Ηρακλής δεν είναι center back, ο Ουντότζι δεν είναι center for, ο Τάτος δεν είναι ‘παίκτης γραμμής’, ο Παπαδόπουλος δεν είναι αριστερό χαφ και η σωματοδομή του Ίμπε δεν παραπέμπει σε εξτρέμ. Αν αναλογιστούμε τα ατομικά τους χαρακτηριστικά, πόσο πιθανό είναι να αποδειχτούν αποτελεσματικοί σε μία θέση που ‘δε γνωρίζουν’;
Η ποιότητα του roster δεν ενδείκνυται για ταυτόχρονους τακτικούς πειραματισμούς. Ενδεχομένως, μια-δυο ‘risky επιλογές’ θα μπορούσαν να αιφνιδιάσουν τον αντίπαλο. Όταν, όμως, η αλχημεία μετατρέπεται από ‘εξαίρεση’ σε ‘στρατηγική’ τότε το αποτέλεσμα είναι καταστροφικό. Αυτό δεν αποτελεί, φυσικά, μομφή για τον Μιλίνκοβιτς ο οποίος έχει αντιληφθεί το λάθος του. Σε τελική ανάλυσή, όλοι έχουν δικαίωμα για μία ‘κακή βραδιά’…

Ατομικά λάθη

Ανεξάρτητα από τις επιλογές του προπονητή, βαρύτατη ευθύνη για την ήττα φέρουν οι ποδοσφαιριστές διότι τα γκολ προκλήθηκαν από ατομικά λάθη. Η φάση του δεύτερου γκολ είναι χαρακτηριστική.
Ο αμυντικός του Άρη διώχνει ‘στα τυφλά’, δίνοντας ουσιαστικά πάσα στον αντίπαλο
Ο αμυντικός του Άρη διώχνει ‘στα τυφλά’, δίνοντας ουσιαστικά πάσα στον αντίπαλο
Ο ποδοσφαιριστής του Πλατανιά έχει το χρόνο και τον χώρο να πασάρει κάθετα, διασπώντας την ανοργάνωτη άμυνα
Ο ποδοσφαιριστής του Πλατανιά έχει το χρόνο και τον χώρο να πασάρει κάθετα, διασπώντας την ανοργάνωτη άμυνα
Οι αμυντικοί του Άρη παρασύρονται και ακολουθούν τον παίκτη, χωρίς να καλύπτουν το χώρο ευθύνης. Το κενό στην περιοχή δημιουργείται αναπόφευκτα
Οι αμυντικοί του Άρη παρασύρονται και ακολουθούν τον παίκτη, χωρίς να καλύπτουν το χώρο ευθύνης. Το κενό στην περιοχή δημιουργείται αναπόφευκτα
Ο Διούδης δε βγαίνει και αφήνει ελεύθερο οπτικό πεδίο για τον σκορερ
Ο Διούδης δε βγαίνει και αφήνει ελεύθερο οπτικό πεδίο για τον σκορερ
Όπως γίνεται κατανοητό, πρόκειται για αλληλουχία ατομικών λαθών που οδήγησαν στην ήττα. Κανένας ποδοσφαιριστής δεν ευθύνεται αποκλειστικά για το γκολ, αλλά όλοι έβαλαν ένα ‘λιθαράκι’ για να δραπετεύσει ο Πλατανιάς με το διπλό.

Συμπέρασμα

Μετά από 4 παιχνίδια στο Βικελίδης, ο Άρης έχει δύο ήττες από Καλλονή – Πλατανία και δύο ισοπαλίες με Λεβαδειακό – Παναιτωλικό. Αν αναλογιστεί κανείς τη δυναμική των αντιπάλων, ο απολογισμός δεν κρίνεται μόνο απογοητευτικός αλλά…επικίνδυνος.
Το Χαριλάου δημιουργεί την ψυχολογική υποχρέωση της νίκης, που μεταφράζεται σε αλλαγή φιλοσοφίας. Σε θεωρητικό επίπεδο, η διάταξη δε διαφοροποιείται ριζικά (πχ. 3 αμυντικά χαφ και Ουντότζι στην κορυφή) αλλά η αγωνιστική συμπεριφορά των ποδοσφαιριστών είναι εντελώς διαφορετική στην πράξη. Ο προσανατολισμός γίνεται λιγότερο ‘αμυνο-κεντρικός’, οι γραμμές δεν είναι τόσο οπισθοχωρημένες και το mentality των ποδοσφαιριστών παρασύρεται από την ώθηση της κερκίδας. Οι κιτρινόμαυροι προσπαθούν να δημιουργήσουν παιχνίδι και να επιτεθούν οργανωμένα, αλλά τελικά εγκλωβίζονται.
Αν δε βρεθεί λύση μέσα από τις προπονήσεις, το μέλλον προβλέπεται δυσοίωνο…



ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ